assalamu alaykum!
mana shu o'zlarini "даъватчи" lar deb atayotganlar haqida ulamolar ne deyishgan? ularni da'vatlari ua umuman hatti-harakatlari ahli-sunna aqidasiga to'g'ri keladimi?
jazakumullohu hoyron!
mana shu o'zlarini "даъватчи" lar deb atayotganlar haqida ulamolar ne deyishgan? ularni da'vatlari ua umuman hatti-harakatlari ahli-sunna aqidasiga to'g'ri keladimi?
jazakumullohu hoyron!
Ибн Атийя раҳимаҳуллоҳ деди: “Кишилар динларида қанча бидъат пайдо қилсалар, шунча суннат улардан тортиб олинади”.
(09-12-2011, 04:08 PM)abu Huzayfa Wrote: assalamu alaykum!Валейкум ассалам ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ.
Баъзи даъватлардаги хатарлар пардасини очиш
Муҳаммад ибн Носир ал-Ариний
Таблиғ жамоати ҳақида катта уламолар ва машойихларнинг фикрлари жамланган рисола
Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм
Бу рисола ёзувчининг фикри эмас, балки катта уламолар ва машойихларнинг фикрлари жамланган рисоладир. Қуйида номлари зикр қилинган ушбу уламоларнинг вафот этганларини Аллоҳ раҳматига олсин, ҳаёт бўлганларига эса мўл савоблар берсин!
• Муҳаммад бин Иброҳим Оли Шайх (ўз замонасидаги Саудия Арабистонининг муфтийси)
• Абдулазиз бин Абдуллоҳ бин Боз (ўз замонасидаги Саудия Арабистонининг муфтийси)
• Муҳаммад бин Солиҳ Усаймийн (кибор уламолар ҳайъатининг аъзоси)
• Муҳаммад Носируддин Албоний (таниқли муҳаддис)
• Абдурраззоқ Афифий (кибор уламолар ҳайъатининг аъзоси)
• Доктор Солиҳ бин Фавзон ал-Фавзон (кибор уламолар ҳайъатининг аъзоси)
• Доктор Солиҳ бин Абдуллоҳ Абувд (Жомеъатул-Исломиянинг раиси)
• Ҳамуд бин Абдуллоҳ Тувайжирий (Риёз машойихларидан бири)
• Солиҳ бин Саъд Суҳаймий (Жомеъатул-Исломиянинг ақида бўлимининг раиси)
• Саъд бин Абдурроҳман Ҳасийн (Урдундаги Саудия элчихонасининг диний маслаҳатчиси)
• Аҳмад бин Яҳё ан-Нажмий (Жозон машойихларининг бири)
• Абдулқодир Арнаут (Димашқдаги Суннати Набавия ходими)
Оламлар Роббиси Аллоҳга ҳамдлар бўлсин. Унинг пайғамбари Муҳаммадга, унинг оиласи ва саҳобаларига салавоту саломлар бўлсин.
Сўнг:
«Баъзи даъватлардаги хатарлар пардасини очиш» китобини кўриб чиқдим. Бу китобда гап борадиган жамоатдан мақсад бу замондаги одамларни машғул қилиб қуйган таблиғ жамоатидир. Бу жамоат эътиқоди, манҳажи ва келиб чиқишида адашган жамоатлигини ҳамда уларга шерик бўлиш, ёрдам бериш ва улар билан бирга чиқишнинг ҳаром қилинганлигини кўпдан-кўп тажрибали уламолар баён қилишган. Бу жамоатдан ҳазар қилиш ва ундан огоҳлантириш мусулмонларга вожиб бўлади. Мен у жамоатнинг масъулларига Аллоҳ йулига даъват қилишда Аллоҳга тавба қилишларини ва Аҳли суннат ва жамоат манҳажига қайтишларини насиҳат қиламан. Ҳамда Аллоҳга даъват қилишларини ўзларининг юрти бўлмиш Ҳиндистон ва Покистон аҳлидан бошлашларини насиҳат қиламан. Аллоҳ таоло айтади:
«Сен энг яқин қариндошларингни огоҳлантир» (Шуаро: 214). Ва яна Аллоҳ таоло айтадики:
«Улар қавмларига борганларида уларни огоҳлантиришсин, шояд улар огоҳ бўлишса» (Тавба: 122). Таблиғ жамоатининг аъзолари ақидани ислоҳ қилишга марказлашсинлар, чунки бу асосдир ва Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ва у кишидан бошқа пайғамбарлар ҳам даъватларини шундан бошлашган. Бу асосни қоим қилмайдиган ҳар қандай даъват натижасиз даъватдир. Агар таблиғчилар бу насиҳатни қабул қилишса, яхши. Йўқса, мен ақидаларини бузиб юбормасликлари ва ҳалокатга бориб қолмасликларидан барча мусулмонларни огоҳлантираман. Ушбу китобнинг муаллифи бўлмиш шайх Муҳаммад бин Носир ал-Аринийга китобларида очиқ баён қилиб насиҳат қилганликлари ва улуғ вожибни қоим қилганликлари учун ўз миннатдорчилигимни билдираман. Аллоҳ бу кишига энг яхши мукофотини берсин!
Пайғамбаримиз Муҳаммадга, у кишининг оиласи ва барча саҳобаларга Аллоҳнинг салоту саломлари бўлсин!
Аллоҳга ҳамдлар ва мақтовлар бўлсин. Ундан ёрдам сўраймиз. Нафсларимиз ёмонлиги ва амалларимиз хатоликларидан Аллоҳнинг паноҳига ўтамиз. Аллоҳ кимни ҳидоят қилса, уни ҳеч ким адаштира олмас ва Ул зот адаштириб қуйган кишини бирор кимса ҳидоят қила олмас. Ёлғиз Аллоҳдан бошқа ибодатга ҳақли бирор илоҳ йўқлигига гувоҳлик бераман. Унинг шериги йўқ. Ва Муҳаммад Ул зотнинг қули ва элчиси эканлигига гувоҳлик бераман. У кишига, унинг оиласи ва саҳобаларига Аллоҳнинг кўп салоту саломлари бўлсин!
Сўнг:
Тавҳид ақидаси – дин асли ва Ислом миллатининг асосидир. Аллоҳ Нуҳдан бошлаб Муҳаммадгача бўлган барча элчиларини (ҳаммаларига Аллоҳнинг салоту саломлари бўлсин!) Ўз бандаларига шу тавҳидни етказиш учун юборган. Аллоҳнинг дини битта. У умматларнинг ихтилофлари ва замонлару маконларнинг ўзгариши сабабли турланиб кетмайди. Аллоҳ таоло айтади:
«Аллоҳга ибодат қилишлари ва Тоғут-шайтондан йироқ бўлишлари учун биз ҳар бир умматга элчи юборганмиз» (Наҳл : 36).
Эй Аллоҳ, бизни ва барча мусулмонларни пайғамбаринг Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам йуналишлари устида саботли қил! Токи бу кишидан кейин одамлар пайдо қилган бидъатлардан саломат ҳолда у кишининг ҳовузларидан баҳраманд бўлайлик. Ўзинг яхши кўрадиган ва рози бўладиган ишларга бизнинг қўлимизни олиб етакла! Бизнинг юртимиз ва мусулмонларнинг юртини душманлар ва ҳавои нафс аҳлининг макридан сақла! Сен бизга етарлисан. Ва Сен қандай чиройли вакилсан.
Оламлар Роббиси бўлган Аллоҳга ҳамдлар, пайғамбаримиз муҳаммадга, унинг оиласи ва саҳобаларига салавоту саломлар йўлласин.
Ислом уммати фирқалар, ҳизблар ва мусулмон биродарларнинг бир-бирларидан нафратланишга мубтало бўлди. Буни Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам мўъжиза қилиб очиқ айтган эдилар: «Сизлардан ким мендан кейин яшаса, яқинда кўп ихтилофларни кўради. Менинг суннатим ва мендан кейинги ҳидоят топган рошид халифалар суннати сизларга шарт бўлади. Уларни қаттиқ тутингиз ва озиқ тишлар билан тишлангиз. Шариатда янги пайдо қилинган нарсалардан сақланингиз. Зеро, ҳар бир пайдо қилинган нарса – бидъат. Ва ҳар бир бидъат залолатдир». Абу Довуд, Термизий ва Ибн Можа ривоят қилишди.
Имом Аҳмад бин Ҳанбал раҳимаҳуллоҳ айтади: «Аллоҳга ҳамдлар бўлсинки, Ул Зот ҳар бир замонда пайғамбарларнинг меросхўрлари бўлган илм аҳлларини чиқарди. Бу вақтда илм аҳли адашганларни ҳидоятга чақиради. Улардан кўрган озорларига сабр қилади. Ўлик (қалб)ларни Аллоҳнинг Китоби билан тирилтиради. (Ҳақиқатни кўришдан) кўр бўлган кишиларга Аллоҳнинг нурини кўрсатади. Қанчадан-қанча иблис ўлдирганларни тирилтирди. Ва қанча васвасага тушган адашганларни ҳидоят қилди. Одамларда қандай чиройли асорат қолдирди. Одамлар уларга қандай кўп озорлар изини қолдирди. Улар Аллоҳнинг Китобидан ғулувга кетувчилар, бузғунчилар бузишини ва жоҳилларнинг таъвилларини йўқ қилди».
Бу рисолада Ҳиндистондан келиб чиқкан таблиғ жамоати хақида гап кетади. Бу жамоат сўфийлик йуналиши устида байъатлашадиган ва аъзолари билан бидъат ишларга байъатлашадиган жамоатдир. Ҳатто аёллар ҳам у юртга бориб бидъат ва хурофотларга байъат беришар экан. Субҳаналлоҳ, ақллар бўшаштими ёки дин бўшаштими? Исломда саҳобаларнинг Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламга берган байъатлари ва мусулмонларнинг ўз имом-халифаларига берадиган байъатдан бошқа ҳеч қандай байъат йўқ. Бу иш ҳақиқатда олиб қаралганда илм аҳлларининг йўқлигидан тарқалган залолатдир.
Таблиғ жамоати борасида шайх Ҳамуд бин Абдуллоҳ ат-Тувайжирий бундай дейди: «Таблиғ жамоати бидъат ва залолат жамоатидир. Улар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам, ул зотнинг саҳобалари ва уларга яхшилик билан эргашган тобеъинлар юрган йулда эмаслар. Балки улар шубҳасиз сўфийлар йулида ва бидъатчилар манҳажларидадир». Улар билан бирга чиқиш ҳақида сўралганида бундай деди: «Мен бу сўровчига ва ширк кирликларидан, ғулув кетишдан, бидъат ва хурофотлардан динида саломат қолишга харис бўлган бошқаларга ҳам насиҳат қиламанки, таблиғчиларга қўшилишмасин. Улар билан бирга хоҳ Саудия мамлакатининг ичида бўлсин, хоҳ унинг ташқарисига бўлсин, чиқишмасин» («Ал-қовлул-балиғ фит-тахзири мин жамаъатит-таблиғ» китобининг 30-саҳифаси).
Мен бир қанча уламоларнинг таблиғ жамоати хусусида айтган сўзларини нақл қиламан. Шайх Солиҳ ас-Суҳаймий нутқи асносида таблиғ жамоати хусусида айтадики: «Бу жамоат сўфийлик, нақшбандийлик, сехрудийлик, қодирийлик, жаштийлик жамоатидир. У ўзининг аъзолари билан юқоридаги йуналишларга байъат беришади. Қуръон ва Суннатнинг нусусларини буриб юборишади, айниқса жиҳодга тааллуқли нусусларни таблиғчилар даъвати, уларнинг чиқишлари ва диндаги бидъатчи таблиғчиларнинг саёҳатларидаги нафсга қарши курашга йўйишади».
Шайх Саъд ал-Хасийм ўзининг «Ҳақийқатуд-даъва …» китобининг 82-бетида айтади: «Мисол тариқасида келтирадиган бўлсак, «Таблиғий нисоб» китоби араб бўлмаганларга таблиғ жамоатининг манҳажи ёритилган ягона китобдир. Бу китоб оят, саҳиҳ ҳадис ва яхшиликка даъват қилишга қуйидаги нарсаларни ҳам қўшиб юборган:
1) Ҳаждан кейин Мадинатун-Набавияга Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг қабрларини зиёрат қилиш мақсадида сафар қилишга қизиқтиради. Бунга қуйидагини далил қилади: «Кимки ҳаж қилиб мени зиёрат қилмаса, ҳақиқатда менга жафо қилибди». Бу ёлғон ва тўқима ҳадисдир.
2) Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг қабрларига қараб қуйидаги дуони қилишга қизиқтириш: «Ё Расулуллоҳ, сиздан шафоат сўрайман».
3) Қабрлардаги Абу Бакр ва Умарга бериладиган салом сийғасида айтиладики: «Биз сиз иккингиз олдингизга келдик, сизларни ўзимиз билан Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ўртасида ул зот бизга шафоат қилишлари учун ва Роббимиздан бизга дуо қилишлари учун сиз иккингизни васила қиламиз».
4) Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам олтинчи ҳижрий асрда тўқсон минг мусулмонлар кўзларининг олдида қўлларини қабрларидан чиқарибдилар, токи шайх Аҳмад Рифоий бемалол уни ўпиши учун.
5) Шубҳасиз Каъба баъзи солиҳлар ва уларнинг уйларига бориб туради».
Мана таблиғчиларнинг хурофотлари!
Мен айтаманки: Бу таблиғчилар китобларидаги ботил даъволардир. Қаранг буларнинг гапларини? Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам олтинчи ҳижрий асрда тўқсон минг мусулмоннинг кўзи олдида Аҳмад Рифоийга ўпиши учун қўлларини чиқарибдилар. Бу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам шаънларига бўлган ёлғондир. У киши ҳаётлик чоғларида қўлларини ўпиш учун чўзмасдилар. Қабрда маййит бўлган ҳолда қандай чўзсинлар?! Отам ва онам у кишига фидо бўлсин, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам вафот этганлар.
Муҳтарам шайх Муҳаммад бин Солиҳ ал-Усаймийн раҳимаҳуллоҳ таблиғ жамоати тўғрисидаги сўзларида бундай дейдилар: «Агар улар даъват қилишаётган олти сифатни Жибрийл алайҳиссалом ҳадисига алмаштиришганида, у ҳадисда дин тўлиқ айтилгандир. Ҳақиқатда олиб қаралганда улар бу ҳадисдаги тавҳид маъноларини кенг шарҳлаб, ширк ва унинг зарарларидан огоҳлантиришганида қандай яхши бўларди. Аммо шундай ишончли хабар келдики, бир кун Риёзда тавҳид тўғрисида дарс бўлганда таблиғчилар бу масжиддан чиқиб кетишган экан. Бундан-да ёмонроғи улар тавҳид аҳлига путур етказишади. Тавҳид аҳлининг китобларини ўқишдан ҳазар қилдиришади. Таблиғчиларнинг аҳволи шу бўлса, улардан одамларга яхшилик умид қилинадими? Агар даъват Аллоҳнинг тавҳидига бўлмаса, унда кимга бўлади?»
Таблиғ жамоати Ҳиндистонда уларнинг шайхлари Муҳаммад Риёз Муҳаммад Исмоил ал-Ҳанафий ад-Дайлубандий ал-Жаштий ал-Кандеҳлавий тарафидан ҳижратнинг 1344 йилида асос солинди. Ад-Дайлубандий Дайлубанд деган жойга нисбат берилади. Бу ер ҳанафийларнинг энг катта мадрасаси ҳисобланади. Мадраса эгалари даъво қилишадики, уларнинг мадрасаларини Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ўзлари шайх Муҳаммад Қосим ан-Нонувтий борлигида 1283 ҳижрий сананинг 15 муҳаррам кунида асос солганлар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам уларнинг даъвосича аҳён-аҳёнда ўз халифалари ва саҳобалари билан бирга бу мадрасанинг ҳисоботини текшириш учун келиб турадилар.
Бу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам, у кишининг халифалари ва саҳобаларига тўқилган бўҳтондир.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам у кишига энг афзал салоту саломлар бўлсин, бидъатчилар мадрасаларига асос солмайдилар ва сўфийларнинг – даъволарига кўра – уларнинг мавлидларига ҳозир бўлмайдилар. У киши Қиёмат кунигача барзах оламида бўладилар, отам ва онам бу кишига фидо бўлсин. Гуноҳларни фақат Аллоҳ кечиради.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтадиларки: «Кимда-ким менинг шаънимга қасддан ёлғон гапирса, унинг жойи дўзахда бўлади». Бухорий ва Муслим ривоятлари.
Бир одам имом Аҳмад раҳимаҳуллоҳга айтди: «Фалончи ундай, пистончи бундай дейиш менга оғир бўлади». Шунда Аҳмад айтди: «Агар сен жим турсанг, мен жим турсам, билимсиз-жоҳил киши қачон саҳиҳ-тўғрини нотўғридан таниб олади?» («Мажмуъул-фатово», 28-ж., 231-с).
Шунингдек шайхулислом Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ нақл қиладилар: «Аҳмад бин Ҳанбалга айтишдики: «(Нафл) рўза тутиб, (нафл) намоз ўқиб, эътикоф қилган одам сизга севимлироқми, ёки бидъат аҳли хусусида гапирадиган одамми?» Аҳмад айтди: «Агар рўза тутиб, намоз ўқиб эътикоф қилса, бу фақат ўз нафсига фойда олади. Агар бидъат аҳли борасида гапирса, бундан мусулмонлар фойда олади ва бу афзалроқдир. Агар Аллоҳ бидъат аҳлини даф қилиш учун шундай одамларни турғизмаганида, дин бузилиб кетган бўларди ва унинг фасоди жангари душманларнинг эгаллаб олиш фасодидан каттароқ бўларди. Чунки жангарилар бостириб олганда қалбларни ва улардаги динни бузиб юборишмайди, фақат уларга эргашганлар бузилади. Аммо бидъат аҳли бошланишининг ўзидаёқ қалбларни бузиб боради».
Шубҳасиз, тўғри гап шуки, таблиғ жамоати ақллар ва динни бузиб юборди. Ахир қандай тасаввур қилинадики, табиб касалхонасини қулфлаб кетса, деҳқон экинзорини, имом масжидини, талаба мадрасасини қолдириб кетса, эр тўқкиз ойлик ҳомиладор аёлини қаровсиз ташлаб кетса, ёрдамга муҳтож кексани ва фарзандларини қолдириб кетса… Воқелик шудирки, одамлар бир неча ой Аллоҳга даъват қиламиз деган шиор билан тилини билмайдиган бошқа давлатларга чиқиб кетса ва буларнинг бошида ажамий сўфий бошлиқ бўлса, нима яхшилик кутиш мумкин?! Баъзилар ҳатто таҳорат ва намозни яхши билмайди, рукнлар ва вожиблар орасини ажрата олмайди. Бундай даъватнинг аҳволи қандай бўлади?!
Шайх Муҳаммад бин Иброҳим Оли Шайх (ўз замонасидаги Саудия Арабистонининг муфтийси) раҳимаҳуллоҳ таблиғ жамоатини «бидъат ва залолат» дейдилар:
«Булар қабрлар ибодатига ва ширкка даъват қилишади. У ҳақда жим туриш мумкин эмас. Шунинг учун биз, иншааллоҳ, уларнинг залолатини очиб юборадиган, ботилларини даф қиладиган радномаларни ёзамиз» (24.01.1382 ҳижрий сана. Милодий 1964 йил).
Ҳурматли имом Абдулазиз бин Боз раҳимаҳуллоҳга қуйидаги савол берилди: Мен таблиғ жамоати билан Ҳиндистон ва Покистонга чиқдим. Биз қабрлари бор масжидларда йиғилиб намоз ўқирдик. Эшитишимча, қабри бор масжиддаги намоз ботил экан. Менинг намозим ҳақида сизнинг фикрингиз нима? Қайтариб ўқийманми? Таблиғчилар билан шундай жойларга чиқишнинг ҳукми нима?
Жавоб: «Бисмиллаҳ, валҳамдулиллаҳ.
Аммо баъд:
Таблиғ жамоатида ақида масалаларида басират-илм йуқдир. Шунинг учун улар билан бирга чиқиш жоиз эмас. Фақат агар инсонда аҳли суннат вал-жамоатнинг йўли бўлган саҳиҳ ақида борасида илм ва басират бўлса, таблиғчиларни тўғри йўлга йўллаш, уларга насиҳат қилиш ва яхши ишларда уларга ёрдамлашиш учун чиқса бўлади. Чунки улар амалларида тиришишади. Аммо улар илмларини кўпайтиришга ва тавҳиду суннат уламолари насиҳатларига муҳтождир. Аллоҳ таоло барчаларимизга динда фақиҳ бўлиб, динда саботли бўлишни ризқ қилиб берсин! Аммо қабрлари бор масжидлардаги намоз тўғри бўлмайди. Ўқиган намозларингни қайтадан ўқишинг сенга вожибдир. Чунки Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдиларки: «Пайғамбарларининг қабрларини масжидлар қилиб олишган яҳуд ва насороларга Аллоҳнинг лаънати бўлсин» (Имом Муслим ривояти)».
Имом Бин Боз раҳимаҳуллоҳга берилган иккинчи савол Маккаи Мукаррамада 1416 ҳижрий сана 12-ойнинг 6-кунида берилди: Эй шайх! Таблиғ жамоати ва унинг даъвати ҳақида эшитамиз. Шу жамоат билан бирга бўлишимга насиҳат қиласизми? Менга йул кўрсатиб насиҳат қилишингизни умид қиламан. Аллоҳ ажрингизни улуғ қилсин!
Жавоб: «Аллоҳга чақирувчи ҳар бир киши мубаллиғ-етказувчидир. Ҳадисда: «Мендан бир оят-ҳадис бўлса ҳам, етказинглар» (Имом Бухорий ривояти) дейилган. Бироқ Ҳиндистонлик танилган таблиғ жамоатида хурофотлар, бидъат ишлар ва ширк амаллари бор. Улар билан бирга чиқиш жоиз бўлмайди. Фақат илми бор инсон уларни инкор қилиш ва уларга таълим бериш учун чиқса бўлади. Аммо уларнинг кетидан эргашиб чиқиш мумкин эмас. Уларга насиҳатлар қилинади, токи улар бу ботил мазҳабни тарк этишиб аҳли суннат вал-жамоат мазҳаби билан қаноат ҳосил қилсинлар».
Қуйидаги жавоблар ҳурматли шайх Муҳаммад бин Солиҳ ал-Усаймийн раҳимаҳуллоҳ томонларидан таблиғ жамоатига нисбат берилган кишиларнинг ишлари тўғрисида айтилган.
1-савол: Мен баъзи даъватчилар билан, уларга Аллоҳ тавфиқ берсин, бирга чиқдим. Уларнинг чиқиш тартиблари шу эканки, бир вақт бўлиб унда зикр ҳалқалари бўлар экан. Уларнинг бу ҳалқаларидаги тарбиялари шундай эканки, икки ё уч киши жамланиб Қуръоннинг охирги ўнта сурасини музокара қилишар экан. Кейин шаҳодат келтиришиб, Иброҳимий салавот айтишади.
Жавоб: «Ибодатлар тавқифийдир.
Шайх Муҳаммад Носируддин Албоний раҳимаҳуллоҳга берилган савол қуйидагича: Таблиғ жамоати хусусида фикрингиз қандай? Толиби илм ва бошқа кишиларга Аллоҳга даъват қилиш даъвоси билан уларга қўшилиб чиқиш жоизми?
Жавоб: «Таблиғ жамоати Аллоҳнинг Китоби ва Расули соллаллоҳу алайҳи ва саллам суннатининг манҳажида, ҳамда солиҳ салафларимиз йулида қоим эмасдир. Шундай бўлганидан кейин улар билан бирга чиқиш жоиз бўлмайди. Чунки улар салаф солиҳларимизнинг манҳажини етказишимизда бизнинг манҳажни йўққа чиқаришади. Аллоҳга даъват қилиш йулига олим киши чиқади. Аммо улар билан бирга чиқаётганларга ўз юртларида туриб ўзларининг масжидларида таълим олишлари вожибдир. Токи Аллоҳга даъват қилишда уларнинг навбати келса, уларнинг олимлари чиқсин. Иш мана шундай бўларкан, унда толиби илмга ўз юртида таблиғ жамоатидагиларни Китоб ва Суннатни таълим олишга йўллаши ва одамларни шунга чақириши вожиб бўлади. Таблиғ жамоати умуман олиб қаралганда, Китобу Суннатга даъват қилишдан бошламайди. Улар бу даъватни тафриқачилик деб билади. Булар ихванул-муслимийн жамоатига ўхшашади. Ихванул-муслимийн жамоатидагилар ҳам ўзларининг даъватларини Китоби Суннатга қоим қилганликларини айтишади. Аммо бу қуруқ сўздир. Уларни ақида жамламайди, униси мотуридий, буниси ашъарий, бошқаси сўфий, мана бунисида эса мазҳаб ҳам йўқ. Бундай бўлиши уларнинг даъватларининг аввали жамоат йиғишга, кейин эса сақофатга қаратилганлигидандир. Ҳақиқатда олиб карасангиз, уларда сақофат йуқдир. Уларнинг келиб чиқканига ярим асрдан кўп вақт ўтиб кетди. Аммо ораларидан бирор олим ўсиб чиқмади. Бироқ биз айтамизки, аввал динни тушуниш, кейин эса жамланиш. Токи йиғилинган жамоат ихтилофи йуқ тўғри асосга қурилган бўлсин. Таблиғ жамоатининг даъвати ахлоққа чақирадиган бу асрнинг сўфийлик даъватидир. Халқ ақидаларини ислоҳ қилишга келсак, таблиғчилар бу ҳаракатни қилишмайди. Чунки уларнинг даъволари бўйича бу тафриқачиликдир. Биродар Саъд ал-Хасийн билан Ҳиндистон ёки Покистондаги таблиғ жамоатининг раиси хат ёзишишди. У хатлардан маълум бўладики, таблиғ жамоатида васила қилиш, ёрдам сўраш ва шу кабилидаги кўп нарсалар бор экан. Улар ўзларининг аъзоларидан тўртта йўлга байъат беришларини талаб қилишаркан. Улардан бири нақшбандия тариқати бўлиб, ҳар бир таблиғчи шу асосга байъат бериши лозимдир. Баъзан савол қўйилиши мумкинки, таблиғ жамоатининг меҳнати кўп одамларни Аллоҳга қайтишларига сабаб бўлди. Мусулмонмас кўп одамлар буларнинг қўлларида мусулмон бўлишди. Мана шунинг ўзи улар билан бирга чиқишнинг жоизлиги ва улар чақираётган нарсага шерик бўлишнинг жоизлигига етарли эмасми? Биз айтамизки, биз бу сўзларни биламиз ва кўп эшитамиз. Бу сўзларни сўфийлардан ҳам биламиз. Масалан, у ерда бир ақидаси бузуқ бир шайх бор. Суннатдан бирон бир нарсани билмайди. Балки одамлар молини ботил йўллар билан ейди. Шундай бўлишига қарамасдан кўп фосиқлар унинг қўлида тавба қилишади. Яхшиликка чақирадиган ҳар бир жамоатнинг эргашувчилари бўлади. Аммо биз даъватнинг тозалигига қараймиз. Аллоҳнинг Китоби, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ҳадислари ва солиҳ салафларимиз ақидасига эргашишга, мазҳабларга мутаассиб бўлмасликка, ҳамда қаерда ва ким билан бўлмасин Суннатга эргашишга чақиряптими, йуқми?! Таблиғ жамоатида илмий манҳаж йўқ. Улардаги манҳаж бор-йўғи ўзлари турган ердаги манҳаждир. Улар турли тус билан тусланади» (Мотуридийликка тааллуқли Албонийнинг фатволари. 73-савол, 38-саҳифа).
Фазилатли шайх Абдураззоқ Афифий раҳимаҳуллоҳ Аллоҳнинг улуғлигини одамларга эслатиш учун таблиғ жамоатининг чиқиши тўғрисида сўралганида бундай жавоб берди:
«Воқелик шуки, таблиғ жамоати бидъатчи ва оят-ҳадислар маъноларини ўзгартирувчи бўлади. Булар қодирия ва ундан бошқа йўлларнинг эгаларидир. Уларнинг чиқишлари Аллоҳ йулида эмас. Аммо Илёс йулида. Улар Китобу Суннатга чақиришмайди, балки Бангладешдаги шайхлари Илёсга чақиришади. Аммо Исломга даъват мақсадида чиқиш Аллоҳнинг йўлида жиҳоддир. Бу эса таблиғ жамоатида йўқ. Мен таблиғни узоқ замондан бери биламан. Улар қаерда бўлишса, Мисрдами, Исроилдами, Амрикодами, Саудиядами, улар бидъатчилардир. Уларнинг барчалари шайхлари Илёс билан боғланган…» (Шайх Абдураззоқ Афифий фатволари ва рисолалари. 1-жилд, 174-с.).
Фазилатли шайх Солиҳ ал-Фавзон ҳафизаҳуллоҳ таблиғ жамоати тўғрисидаги саволнинг жавобида бундай сўзлар айтади:
«Даъватчиларнинг чиқишлари Аллоҳ йулидаги чиқиш эмас. Аллоҳ йулида чиқиш ғазот учун бўлади. Улар номлаётган бу чиқиш эса бидъат бўлиб салафлардан нақл қилинмаган. Инсоннинг Аллоҳга даъват қилиш учун чиқиши муаййян кунларга қайд қилинмаган бўлиши керак, балки имкон қадар Аллоҳга даъват қилади ва бирор бир жамоат руйхатига кирган ҳолда эмас. Ёки 40 кун қайд қилиб, ёки ундан кўпми, озми эмас. Даъват қилувчи илмли бўлиши шарт бўлади. Жоҳил ҳолда Аллоҳга даъват қилиш инсонга мумкин эмас. Аллоҳ таоло «Юсуф» сурасининг 108-оятида айтади:
«Айтинг: «Менинг йўлим шудир. Мен Аллоҳга даъват қиламан. Мен ва менга эргашган кишилар аниқ ҳужжатга – ишончга эгамиз. (Ҳар қандай шерикдан) Аллоҳни поклайман. (Зеро) мен мушриклардан эмасман»».
Фазилатли шайх Абдулқодир Арнаутнинг жавоби:
«Таблиғ жамоатининг амири бўлиб ҳар бир юртда асосий амирига тобе бўлган амири бор. Уларнинг йулларида нақшбандий ва қодирий каби йўналишлар бор. Бу жамоатнинг мақсади нафсни ислоҳ қилиш ва бошқаларни ахлоққа даъват қилиш билан ислоҳ қилишдир. Аммо улар Аллоҳ таолога даъват қилишнинг асоси бўлган ақида ва тавҳидга даъват қилишга аҳамият бермайдилар. Аллоҳ таоло айтади: «Билгин, Аллоҳдан ўзга ибодатга ҳақли бирон бир илоҳ йўқдир» (Муҳаммад: 19). Ва Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам тавҳид ва саҳиҳ ақидага чақирган энг биринчи киши бўладилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам Маккада 13 йил тавҳид ва ақидага даъват қилдилар. Шунинг учун вожиб шуки, Аллоҳ таолога давъат қилиш Китобу Суннат ва солиҳ салафлар манҳажи йўлида бўлиши керак. Бугунги кунда кўп тоифалар ихтилофда Китобу Суннатга қайтишни даъво қилишади, бироқ улар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан келган саҳиҳ манҳажга, улуғ саҳобалар ва уларга яхшилик билан эргашган кишиларга мухолиф йўл тутишади. Таблиғ жамоати – сўфийлик, нақшбандийлик, қодирийлик жамоати бўлиб – саҳиҳ ақидага бузуқ ақидани, суннатга бидъатни аралаштириб юборади. Аллоҳнинг Китоби ва Расули соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг Суннатини дўст тутишга башарият манҳажини ҳам дўст тутишни аралаштириб юборади. Шунинг учун улар нусусларни солиҳ салафлар манҳажи асосида эмас, балки одамлар топган манҳажга асосан тафсир қилишади… Улар жиҳодни фақат нафсга қарши жиҳод деб тафсирлашади. Улар таблиғчиларнинг даъватига, таблиғчилар билан чиқишга, сафару саёҳатларга даъват қилишади. Ислом асоси бўлган ақида ҳақида гапиришмайди. Мусулмон кишига Китобу Суннатга асосланган манҳажга ва бу умматнинг салафлари йулига қайтиш вожиб бўлади.
Таблиғ жамоати билан бирга чиқиш уларнинг йулини қувватлашдир. Шунинг учун улар билан чиқмаслик фикрини билдираман. Факат илм эгаси бўлса, уларга таълим бериш ва уларни сиротул-мустақиймга йуллаш учун чиқса бўлади. Агар улар қабул қилишса, яхши. Йўқса, улар билан бирга чиқиш жоиз эмас» (Димашқ шаҳридаги Суннати Набавиянинг ходими, Абдулқодир Арнаут, 08.01.1417 ҳижрий сана).
Шайхулислом Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтадилар: «Бирор бир кишига бошқа бир кишидан ҳар бир хоҳлаётган нарсаларга, дўст тутганларни дўст тутишга, душман тутганларни душман тутишга мувофиқ бўлиши учун аҳд олиши мумкин эмас. Одамлардан кимки мана шу ишни қилса, Чингизхон ва унга ўхшаганларнинг жинсидан бўлади. Улар ўзларига мувофиқ бўлганларни содиқ дўст, мухолиф бўлганларни ҳаддан ошган душман деб билишади. Одамлар ва уларга эргашганларга лозим бўлган нарса шуки, Аллоҳнинг аҳди, Унга ва Расули соллаллоҳу алайҳи ва салламга итоат қилиш, Аллоҳ ва Унинг Расули соллаллоҳу алайҳи ва саллам буюрган нарсаларни қилиш ҳамда Аллоҳ ва Унинг Расули соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳаром қилган нарсаларни ҳаромга чиқаришдир».
Аллоҳ таоло шайхимизни ҳамма яхшиликлар билан мукофатласин, (бизларни у киши билан) ва амаллари (ёки илмлари) билан манфаатлантирсин.
Қудрат Эгаси бўлмиш Парвардигорингиз улар айтаётган сифатлардан (яъни, ҳар қандай айбу нуқсондан) Покдир. (Барча) пайғамбарларга (Аллоҳ томонидан) салом бўлгай! Ҳамду сано барча оламларнинг Парвардигори — Аллоҳ учундир!
Аллоҳ таоло Пайғамбаримиз Муҳаммадга, у кишининг оилалари ва саҳобаларига саловатлар юборсин!
Ушбу китобни биз Аллоҳнинг ёрдами билан мухтасар ҳолда таржима қилдик. Таржима ишимизда хато ва камчиликларни сезган биродаримиздан узр сўраб, уни тўғрилаб қўйишни илтимос қиламиз. Бу китобдаги бор гапларни тўлиқ билишни истаган биродарларимизга китобнинг арабий нусхасига мурожаат қилишни тавсия қиламиз. Бу китоб 1422 хижрий санада Риёзда «Сафир» нашриётида чоп этилган. Нашриётнинг телефон рақамлари:
• Муҳаммад бин Иброҳим Оли Шайх (ўз замонасидаги Саудия Арабистонининг муфтийси)
• Абдулазиз бин Абдуллоҳ бин Боз (ўз замонасидаги Саудия Арабистонининг муфтийси)
• Муҳаммад бин Солиҳ Усаймийн (кибор уламолар ҳайъатининг аъзоси)
• Муҳаммад Носируддин Албоний (таниқли муҳаддис)
• Абдурраззоқ Афифий (кибор уламолар ҳайъатининг аъзоси)
• Доктор Солиҳ бин Фавзон ал-Фавзон (кибор уламолар ҳайъатининг аъзоси)
• Доктор Солиҳ бин Абдуллоҳ Абувд (Жомеъатул-Исломиянинг раиси)
• Ҳамуд бин Абдуллоҳ Тувайжирий (Риёз машойихларидан бири)
• Солиҳ бин Саъд Суҳаймий (Жомеъатул-Исломиянинг ақида бўлимининг раиси)
• Саъд бин Абдурроҳман Ҳасийн (Урдундаги Саудия элчихонасининг диний маслаҳатчиси)
• Аҳмад бин Яҳё ан-Нажмий (Жозон машойихларининг бири)
• Абдулқодир Арнаут (Димашқдаги Суннати Набавия ходими)
КИРИШ СЎЗИ
Оламлар Роббиси Аллоҳга ҳамдлар бўлсин. Унинг пайғамбари Муҳаммадга, унинг оиласи ва саҳобаларига салавоту саломлар бўлсин.
Сўнг:
«Баъзи даъватлардаги хатарлар пардасини очиш» китобини кўриб чиқдим. Бу китобда гап борадиган жамоатдан мақсад бу замондаги одамларни машғул қилиб қуйган таблиғ жамоатидир. Бу жамоат эътиқоди, манҳажи ва келиб чиқишида адашган жамоатлигини ҳамда уларга шерик бўлиш, ёрдам бериш ва улар билан бирга чиқишнинг ҳаром қилинганлигини кўпдан-кўп тажрибали уламолар баён қилишган. Бу жамоатдан ҳазар қилиш ва ундан огоҳлантириш мусулмонларга вожиб бўлади. Мен у жамоатнинг масъулларига Аллоҳ йулига даъват қилишда Аллоҳга тавба қилишларини ва Аҳли суннат ва жамоат манҳажига қайтишларини насиҳат қиламан. Ҳамда Аллоҳга даъват қилишларини ўзларининг юрти бўлмиш Ҳиндистон ва Покистон аҳлидан бошлашларини насиҳат қиламан. Аллоҳ таоло айтади:
«Сен энг яқин қариндошларингни огоҳлантир» (Шуаро: 214). Ва яна Аллоҳ таоло айтадики:
«Улар қавмларига борганларида уларни огоҳлантиришсин, шояд улар огоҳ бўлишса» (Тавба: 122). Таблиғ жамоатининг аъзолари ақидани ислоҳ қилишга марказлашсинлар, чунки бу асосдир ва Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ва у кишидан бошқа пайғамбарлар ҳам даъватларини шундан бошлашган. Бу асосни қоим қилмайдиган ҳар қандай даъват натижасиз даъватдир. Агар таблиғчилар бу насиҳатни қабул қилишса, яхши. Йўқса, мен ақидаларини бузиб юбормасликлари ва ҳалокатга бориб қолмасликларидан барча мусулмонларни огоҳлантираман. Ушбу китобнинг муаллифи бўлмиш шайх Муҳаммад бин Носир ал-Аринийга китобларида очиқ баён қилиб насиҳат қилганликлари ва улуғ вожибни қоим қилганликлари учун ўз миннатдорчилигимни билдираман. Аллоҳ бу кишига энг яхши мукофотини берсин!
Пайғамбаримиз Муҳаммадга, у кишининг оиласи ва барча саҳобаларга Аллоҳнинг салоту саломлари бўлсин!
Солиҳ бин Фавзон бин Абдуллоҳ ал-Фавзон
6.1.1422 ҳижрий сана (2002 милодий йил)
6.1.1422 ҳижрий сана (2002 милодий йил)
Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм
Аллоҳга ҳамдлар ва мақтовлар бўлсин. Ундан ёрдам сўраймиз. Нафсларимиз ёмонлиги ва амалларимиз хатоликларидан Аллоҳнинг паноҳига ўтамиз. Аллоҳ кимни ҳидоят қилса, уни ҳеч ким адаштира олмас ва Ул зот адаштириб қуйган кишини бирор кимса ҳидоят қила олмас. Ёлғиз Аллоҳдан бошқа ибодатга ҳақли бирор илоҳ йўқлигига гувоҳлик бераман. Унинг шериги йўқ. Ва Муҳаммад Ул зотнинг қули ва элчиси эканлигига гувоҳлик бераман. У кишига, унинг оиласи ва саҳобаларига Аллоҳнинг кўп салоту саломлари бўлсин!
Сўнг:
Тавҳид ақидаси – дин асли ва Ислом миллатининг асосидир. Аллоҳ Нуҳдан бошлаб Муҳаммадгача бўлган барча элчиларини (ҳаммаларига Аллоҳнинг салоту саломлари бўлсин!) Ўз бандаларига шу тавҳидни етказиш учун юборган. Аллоҳнинг дини битта. У умматларнинг ихтилофлари ва замонлару маконларнинг ўзгариши сабабли турланиб кетмайди. Аллоҳ таоло айтади:
«Аллоҳга ибодат қилишлари ва Тоғут-шайтондан йироқ бўлишлари учун биз ҳар бир умматга элчи юборганмиз» (Наҳл : 36).
Quote:Таржимон изоҳи: Бу каби бошқа кўпгина оятлардан маълум бўладики, Аллоҳ таоло ўз элчиларини даъватни тавҳиддан бошлашга ва ширкдан огоҳлантириш учун юборган.Тавҳид даъвати ёлғиз Аллоҳга ибодат қилишга буюриш ва Аллоҳнинг ибодатида Унга бирор бир нарсани – яқин фаришта, юборилган пайғамбар, авлиё, мурид ё ундан бошқасини – шерик қилишдан қайтаришдир. Ушбу улуғ даъват ва унга иймон келтириш бу йуналишга қарши бўлган ҳар қандай одатлар ва адашганлар пайдо қилган ботил ибодатлар ва сиротул-мустақиймдан оғиб кетган манҳажларга қарши курашни талаб қилади. Ушбу даъватни салафлар ва халафлардан бўлган бу умматнинг энг яхши инсонлари қоим қилишди. Суннатни улуғлашди ва бидъатни ўчиришди. Улар ўзларининг ибодатлари ва муомалалари Китобу Суннатда келган асосларга тўлиқ мувофик бўлиши учун харис бўлишди. Бизнинг замонимизда ўзларининг ақидалари ва ахлоқларида фирқаланишда ва ҳизбларга бўлиниб кетишда одамларнинг кўпчилиги адашиб кетди. Аллоҳнинг бандаларини адаштиришда ва ҳақ динларидан буриб юборишда Дажжоллар ва ғаламислар улардан фойдаланишди. Ушбу воқелик мусулмонлар диёрларида кўпчиликка маълумдир. Шунинг учун кўп мусулмонларнинг ишлари кофирлар томонидан ҳасад қилинмайдиган ҳолга тушиб заифлашиб қолди.
Эй Аллоҳ, бизни ва барча мусулмонларни пайғамбаринг Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам йуналишлари устида саботли қил! Токи бу кишидан кейин одамлар пайдо қилган бидъатлардан саломат ҳолда у кишининг ҳовузларидан баҳраманд бўлайлик. Ўзинг яхши кўрадиган ва рози бўладиган ишларга бизнинг қўлимизни олиб етакла! Бизнинг юртимиз ва мусулмонларнинг юртини душманлар ва ҳавои нафс аҳлининг макридан сақла! Сен бизга етарлисан. Ва Сен қандай чиройли вакилсан.
Оламлар Роббиси бўлган Аллоҳга ҳамдлар, пайғамбаримиз муҳаммадга, унинг оиласи ва саҳобаларига салавоту саломлар йўлласин.
Муаллиф
ИСЛОМ УММАТИДАГИ ФИРҚА ВА ҲИЗБЛАР
Ислом уммати фирқалар, ҳизблар ва мусулмон биродарларнинг бир-бирларидан нафратланишга мубтало бўлди. Буни Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам мўъжиза қилиб очиқ айтган эдилар: «Сизлардан ким мендан кейин яшаса, яқинда кўп ихтилофларни кўради. Менинг суннатим ва мендан кейинги ҳидоят топган рошид халифалар суннати сизларга шарт бўлади. Уларни қаттиқ тутингиз ва озиқ тишлар билан тишлангиз. Шариатда янги пайдо қилинган нарсалардан сақланингиз. Зеро, ҳар бир пайдо қилинган нарса – бидъат. Ва ҳар бир бидъат залолатдир». Абу Довуд, Термизий ва Ибн Можа ривоят қилишди.
Имом Аҳмад бин Ҳанбал раҳимаҳуллоҳ айтади: «Аллоҳга ҳамдлар бўлсинки, Ул Зот ҳар бир замонда пайғамбарларнинг меросхўрлари бўлган илм аҳлларини чиқарди. Бу вақтда илм аҳли адашганларни ҳидоятга чақиради. Улардан кўрган озорларига сабр қилади. Ўлик (қалб)ларни Аллоҳнинг Китоби билан тирилтиради. (Ҳақиқатни кўришдан) кўр бўлган кишиларга Аллоҳнинг нурини кўрсатади. Қанчадан-қанча иблис ўлдирганларни тирилтирди. Ва қанча васвасага тушган адашганларни ҳидоят қилди. Одамларда қандай чиройли асорат қолдирди. Одамлар уларга қандай кўп озорлар изини қолдирди. Улар Аллоҳнинг Китобидан ғулувга кетувчилар, бузғунчилар бузишини ва жоҳилларнинг таъвилларини йўқ қилди».
Бу рисолада Ҳиндистондан келиб чиқкан таблиғ жамоати хақида гап кетади. Бу жамоат сўфийлик йуналиши устида байъатлашадиган ва аъзолари билан бидъат ишларга байъатлашадиган жамоатдир. Ҳатто аёллар ҳам у юртга бориб бидъат ва хурофотларга байъат беришар экан. Субҳаналлоҳ, ақллар бўшаштими ёки дин бўшаштими? Исломда саҳобаларнинг Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламга берган байъатлари ва мусулмонларнинг ўз имом-халифаларига берадиган байъатдан бошқа ҳеч қандай байъат йўқ. Бу иш ҳақиқатда олиб қаралганда илм аҳлларининг йўқлигидан тарқалган залолатдир.
Таблиғ жамоати борасида шайх Ҳамуд бин Абдуллоҳ ат-Тувайжирий бундай дейди: «Таблиғ жамоати бидъат ва залолат жамоатидир. Улар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам, ул зотнинг саҳобалари ва уларга яхшилик билан эргашган тобеъинлар юрган йулда эмаслар. Балки улар шубҳасиз сўфийлар йулида ва бидъатчилар манҳажларидадир». Улар билан бирга чиқиш ҳақида сўралганида бундай деди: «Мен бу сўровчига ва ширк кирликларидан, ғулув кетишдан, бидъат ва хурофотлардан динида саломат қолишга харис бўлган бошқаларга ҳам насиҳат қиламанки, таблиғчиларга қўшилишмасин. Улар билан бирга хоҳ Саудия мамлакатининг ичида бўлсин, хоҳ унинг ташқарисига бўлсин, чиқишмасин» («Ал-қовлул-балиғ фит-тахзири мин жамаъатит-таблиғ» китобининг 30-саҳифаси).
Мен бир қанча уламоларнинг таблиғ жамоати хусусида айтган сўзларини нақл қиламан. Шайх Солиҳ ас-Суҳаймий нутқи асносида таблиғ жамоати хусусида айтадики: «Бу жамоат сўфийлик, нақшбандийлик, сехрудийлик, қодирийлик, жаштийлик жамоатидир. У ўзининг аъзолари билан юқоридаги йуналишларга байъат беришади. Қуръон ва Суннатнинг нусусларини буриб юборишади, айниқса жиҳодга тааллуқли нусусларни таблиғчилар даъвати, уларнинг чиқишлари ва диндаги бидъатчи таблиғчиларнинг саёҳатларидаги нафсга қарши курашга йўйишади».
Шайх Саъд ал-Хасийм ўзининг «Ҳақийқатуд-даъва …» китобининг 82-бетида айтади: «Мисол тариқасида келтирадиган бўлсак, «Таблиғий нисоб» китоби араб бўлмаганларга таблиғ жамоатининг манҳажи ёритилган ягона китобдир. Бу китоб оят, саҳиҳ ҳадис ва яхшиликка даъват қилишга қуйидаги нарсаларни ҳам қўшиб юборган:
1) Ҳаждан кейин Мадинатун-Набавияга Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг қабрларини зиёрат қилиш мақсадида сафар қилишга қизиқтиради. Бунга қуйидагини далил қилади: «Кимки ҳаж қилиб мени зиёрат қилмаса, ҳақиқатда менга жафо қилибди». Бу ёлғон ва тўқима ҳадисдир.
2) Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг қабрларига қараб қуйидаги дуони қилишга қизиқтириш: «Ё Расулуллоҳ, сиздан шафоат сўрайман».
3) Қабрлардаги Абу Бакр ва Умарга бериладиган салом сийғасида айтиладики: «Биз сиз иккингиз олдингизга келдик, сизларни ўзимиз билан Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ўртасида ул зот бизга шафоат қилишлари учун ва Роббимиздан бизга дуо қилишлари учун сиз иккингизни васила қиламиз».
4) Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам олтинчи ҳижрий асрда тўқсон минг мусулмонлар кўзларининг олдида қўлларини қабрларидан чиқарибдилар, токи шайх Аҳмад Рифоий бемалол уни ўпиши учун.
5) Шубҳасиз Каъба баъзи солиҳлар ва уларнинг уйларига бориб туради».
Мана таблиғчиларнинг хурофотлари!
Мен айтаманки: Бу таблиғчилар китобларидаги ботил даъволардир. Қаранг буларнинг гапларини? Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам олтинчи ҳижрий асрда тўқсон минг мусулмоннинг кўзи олдида Аҳмад Рифоийга ўпиши учун қўлларини чиқарибдилар. Бу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам шаънларига бўлган ёлғондир. У киши ҳаётлик чоғларида қўлларини ўпиш учун чўзмасдилар. Қабрда маййит бўлган ҳолда қандай чўзсинлар?! Отам ва онам у кишига фидо бўлсин, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам вафот этганлар.
Муҳтарам шайх Муҳаммад бин Солиҳ ал-Усаймийн раҳимаҳуллоҳ таблиғ жамоати тўғрисидаги сўзларида бундай дейдилар: «Агар улар даъват қилишаётган олти сифатни Жибрийл алайҳиссалом ҳадисига алмаштиришганида, у ҳадисда дин тўлиқ айтилгандир. Ҳақиқатда олиб қаралганда улар бу ҳадисдаги тавҳид маъноларини кенг шарҳлаб, ширк ва унинг зарарларидан огоҳлантиришганида қандай яхши бўларди. Аммо шундай ишончли хабар келдики, бир кун Риёзда тавҳид тўғрисида дарс бўлганда таблиғчилар бу масжиддан чиқиб кетишган экан. Бундан-да ёмонроғи улар тавҳид аҳлига путур етказишади. Тавҳид аҳлининг китобларини ўқишдан ҳазар қилдиришади. Таблиғчиларнинг аҳволи шу бўлса, улардан одамларга яхшилик умид қилинадими? Агар даъват Аллоҳнинг тавҳидига бўлмаса, унда кимга бўлади?»
Таблиғ жамоати Ҳиндистонда уларнинг шайхлари Муҳаммад Риёз Муҳаммад Исмоил ал-Ҳанафий ад-Дайлубандий ал-Жаштий ал-Кандеҳлавий тарафидан ҳижратнинг 1344 йилида асос солинди. Ад-Дайлубандий Дайлубанд деган жойга нисбат берилади. Бу ер ҳанафийларнинг энг катта мадрасаси ҳисобланади. Мадраса эгалари даъво қилишадики, уларнинг мадрасаларини Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ўзлари шайх Муҳаммад Қосим ан-Нонувтий борлигида 1283 ҳижрий сананинг 15 муҳаррам кунида асос солганлар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам уларнинг даъвосича аҳён-аҳёнда ўз халифалари ва саҳобалари билан бирга бу мадрасанинг ҳисоботини текшириш учун келиб турадилар.
Бу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам, у кишининг халифалари ва саҳобаларига тўқилган бўҳтондир.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам у кишига энг афзал салоту саломлар бўлсин, бидъатчилар мадрасаларига асос солмайдилар ва сўфийларнинг – даъволарига кўра – уларнинг мавлидларига ҳозир бўлмайдилар. У киши Қиёмат кунигача барзах оламида бўладилар, отам ва онам бу кишига фидо бўлсин. Гуноҳларни фақат Аллоҳ кечиради.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтадиларки: «Кимда-ким менинг шаънимга қасддан ёлғон гапирса, унинг жойи дўзахда бўлади». Бухорий ва Муслим ривоятлари.
Бир одам имом Аҳмад раҳимаҳуллоҳга айтди: «Фалончи ундай, пистончи бундай дейиш менга оғир бўлади». Шунда Аҳмад айтди: «Агар сен жим турсанг, мен жим турсам, билимсиз-жоҳил киши қачон саҳиҳ-тўғрини нотўғридан таниб олади?» («Мажмуъул-фатово», 28-ж., 231-с).
Шунингдек шайхулислом Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ нақл қиладилар: «Аҳмад бин Ҳанбалга айтишдики: «(Нафл) рўза тутиб, (нафл) намоз ўқиб, эътикоф қилган одам сизга севимлироқми, ёки бидъат аҳли хусусида гапирадиган одамми?» Аҳмад айтди: «Агар рўза тутиб, намоз ўқиб эътикоф қилса, бу фақат ўз нафсига фойда олади. Агар бидъат аҳли борасида гапирса, бундан мусулмонлар фойда олади ва бу афзалроқдир. Агар Аллоҳ бидъат аҳлини даф қилиш учун шундай одамларни турғизмаганида, дин бузилиб кетган бўларди ва унинг фасоди жангари душманларнинг эгаллаб олиш фасодидан каттароқ бўларди. Чунки жангарилар бостириб олганда қалбларни ва улардаги динни бузиб юборишмайди, фақат уларга эргашганлар бузилади. Аммо бидъат аҳли бошланишининг ўзидаёқ қалбларни бузиб боради».
Шубҳасиз, тўғри гап шуки, таблиғ жамоати ақллар ва динни бузиб юборди. Ахир қандай тасаввур қилинадики, табиб касалхонасини қулфлаб кетса, деҳқон экинзорини, имом масжидини, талаба мадрасасини қолдириб кетса, эр тўқкиз ойлик ҳомиладор аёлини қаровсиз ташлаб кетса, ёрдамга муҳтож кексани ва фарзандларини қолдириб кетса… Воқелик шудирки, одамлар бир неча ой Аллоҳга даъват қиламиз деган шиор билан тилини билмайдиган бошқа давлатларга чиқиб кетса ва буларнинг бошида ажамий сўфий бошлиқ бўлса, нима яхшилик кутиш мумкин?! Баъзилар ҳатто таҳорат ва намозни яхши билмайди, рукнлар ва вожиблар орасини ажрата олмайди. Бундай даъватнинг аҳволи қандай бўлади?!
ТАБЛИҒ УЛАМОЛАР НАЗАРИДА
Шайх Муҳаммад бин Иброҳим Оли Шайх (ўз замонасидаги Саудия Арабистонининг муфтийси) раҳимаҳуллоҳ таблиғ жамоатини «бидъат ва залолат» дейдилар:
«Булар қабрлар ибодатига ва ширкка даъват қилишади. У ҳақда жим туриш мумкин эмас. Шунинг учун биз, иншааллоҳ, уларнинг залолатини очиб юборадиган, ботилларини даф қиладиган радномаларни ёзамиз» (24.01.1382 ҳижрий сана. Милодий 1964 йил).
Ҳурматли имом Абдулазиз бин Боз раҳимаҳуллоҳга қуйидаги савол берилди: Мен таблиғ жамоати билан Ҳиндистон ва Покистонга чиқдим. Биз қабрлари бор масжидларда йиғилиб намоз ўқирдик. Эшитишимча, қабри бор масжиддаги намоз ботил экан. Менинг намозим ҳақида сизнинг фикрингиз нима? Қайтариб ўқийманми? Таблиғчилар билан шундай жойларга чиқишнинг ҳукми нима?
Жавоб: «Бисмиллаҳ, валҳамдулиллаҳ.
Аммо баъд:
Таблиғ жамоатида ақида масалаларида басират-илм йуқдир. Шунинг учун улар билан бирга чиқиш жоиз эмас. Фақат агар инсонда аҳли суннат вал-жамоатнинг йўли бўлган саҳиҳ ақида борасида илм ва басират бўлса, таблиғчиларни тўғри йўлга йўллаш, уларга насиҳат қилиш ва яхши ишларда уларга ёрдамлашиш учун чиқса бўлади. Чунки улар амалларида тиришишади. Аммо улар илмларини кўпайтиришга ва тавҳиду суннат уламолари насиҳатларига муҳтождир. Аллоҳ таоло барчаларимизга динда фақиҳ бўлиб, динда саботли бўлишни ризқ қилиб берсин! Аммо қабрлари бор масжидлардаги намоз тўғри бўлмайди. Ўқиган намозларингни қайтадан ўқишинг сенга вожибдир. Чунки Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдиларки: «Пайғамбарларининг қабрларини масжидлар қилиб олишган яҳуд ва насороларга Аллоҳнинг лаънати бўлсин» (Имом Муслим ривояти)».
Имом Бин Боз раҳимаҳуллоҳга берилган иккинчи савол Маккаи Мукаррамада 1416 ҳижрий сана 12-ойнинг 6-кунида берилди: Эй шайх! Таблиғ жамоати ва унинг даъвати ҳақида эшитамиз. Шу жамоат билан бирга бўлишимга насиҳат қиласизми? Менга йул кўрсатиб насиҳат қилишингизни умид қиламан. Аллоҳ ажрингизни улуғ қилсин!
Жавоб: «Аллоҳга чақирувчи ҳар бир киши мубаллиғ-етказувчидир. Ҳадисда: «Мендан бир оят-ҳадис бўлса ҳам, етказинглар» (Имом Бухорий ривояти) дейилган. Бироқ Ҳиндистонлик танилган таблиғ жамоатида хурофотлар, бидъат ишлар ва ширк амаллари бор. Улар билан бирга чиқиш жоиз бўлмайди. Фақат илми бор инсон уларни инкор қилиш ва уларга таълим бериш учун чиқса бўлади. Аммо уларнинг кетидан эргашиб чиқиш мумкин эмас. Уларга насиҳатлар қилинади, токи улар бу ботил мазҳабни тарк этишиб аҳли суннат вал-жамоат мазҳаби билан қаноат ҳосил қилсинлар».
Қуйидаги жавоблар ҳурматли шайх Муҳаммад бин Солиҳ ал-Усаймийн раҳимаҳуллоҳ томонларидан таблиғ жамоатига нисбат берилган кишиларнинг ишлари тўғрисида айтилган.
1-савол: Мен баъзи даъватчилар билан, уларга Аллоҳ тавфиқ берсин, бирга чиқдим. Уларнинг чиқиш тартиблари шу эканки, бир вақт бўлиб унда зикр ҳалқалари бўлар экан. Уларнинг бу ҳалқаларидаги тарбиялари шундай эканки, икки ё уч киши жамланиб Қуръоннинг охирги ўнта сурасини музокара қилишар экан. Кейин шаҳодат келтиришиб, Иброҳимий салавот айтишади.
Quote:Таржимон изоҳи: Яъни намоздаги салавотлар.Аллоҳга яқин бўлиш ниятида шу амалда давомли бўлишнинг ҳукми нима?
Жавоб: «Ибодатлар тавқифийдир.
Quote:Таржимон изоҳи: Яъни ибодатлар фақат Аллоҳ ва унинг Расули соллаллоҳу алайҳи ва саллам томонларидан шариат қилинган бўлиши керак. Фалончи-пистончиларнинг ўйлаб топган ҳаёллари ва уларга амал қилиш Аллоҳ рози бўлиб қабул қиладиган ибодат бўлмайди.Ўзича шариат ихтиро қилиш инсонга мумкин эмас. Фақат Аллоҳ ва Унинг Расули соллаллоҳу алайҳи ва саллам қолдирган шариатга шариат дейилади. Чунки Аллоҳ таоло Ўзи ва Расули соллаллоҳу алайҳи ва салламдан бошқалар пайдо қилган шариатга эргашишни инкор қилди. (Бунинг далиллари шариатда кўп). Шунинг учун ибодатлар жинсида, миқдорида, сифатида, замонида, маконида ва сабабида тавқифийдир. Ибодат мана шу ишларда шариатга мувофиқ бўлиши шартдир. Аллоҳнинг зикри, Қуръон тиловатининг сўровчи айтган тартибдаги кўриниши далилга муҳтож бўлади. Агар шу сурат Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ворид бўлса, бош устига. Агар ворид бўлмаган бўлса, у кишидан ворид бўлганлари кифоядир. Аммо мен таблиғчиларнинг бу тартиблари Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ворид бўлмаган деб биламан. Шунинг учун бу ишни қилаётган биродарларимга насиҳат қиламанки, бу ишларни тарк этиб, Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва салламдан собит бўлган шариат амалларини қилишсин. Мана шу уларга авлороқ, оқибати гўзал ва умидлидир».
Шайх Муҳаммад Носируддин Албоний раҳимаҳуллоҳга берилган савол қуйидагича: Таблиғ жамоати хусусида фикрингиз қандай? Толиби илм ва бошқа кишиларга Аллоҳга даъват қилиш даъвоси билан уларга қўшилиб чиқиш жоизми?
Жавоб: «Таблиғ жамоати Аллоҳнинг Китоби ва Расули соллаллоҳу алайҳи ва саллам суннатининг манҳажида, ҳамда солиҳ салафларимиз йулида қоим эмасдир. Шундай бўлганидан кейин улар билан бирга чиқиш жоиз бўлмайди. Чунки улар салаф солиҳларимизнинг манҳажини етказишимизда бизнинг манҳажни йўққа чиқаришади. Аллоҳга даъват қилиш йулига олим киши чиқади. Аммо улар билан бирга чиқаётганларга ўз юртларида туриб ўзларининг масжидларида таълим олишлари вожибдир. Токи Аллоҳга даъват қилишда уларнинг навбати келса, уларнинг олимлари чиқсин. Иш мана шундай бўларкан, унда толиби илмга ўз юртида таблиғ жамоатидагиларни Китоб ва Суннатни таълим олишга йўллаши ва одамларни шунга чақириши вожиб бўлади. Таблиғ жамоати умуман олиб қаралганда, Китобу Суннатга даъват қилишдан бошламайди. Улар бу даъватни тафриқачилик деб билади. Булар ихванул-муслимийн жамоатига ўхшашади. Ихванул-муслимийн жамоатидагилар ҳам ўзларининг даъватларини Китоби Суннатга қоим қилганликларини айтишади. Аммо бу қуруқ сўздир. Уларни ақида жамламайди, униси мотуридий, буниси ашъарий, бошқаси сўфий, мана бунисида эса мазҳаб ҳам йўқ. Бундай бўлиши уларнинг даъватларининг аввали жамоат йиғишга, кейин эса сақофатга қаратилганлигидандир. Ҳақиқатда олиб карасангиз, уларда сақофат йуқдир. Уларнинг келиб чиқканига ярим асрдан кўп вақт ўтиб кетди. Аммо ораларидан бирор олим ўсиб чиқмади. Бироқ биз айтамизки, аввал динни тушуниш, кейин эса жамланиш. Токи йиғилинган жамоат ихтилофи йуқ тўғри асосга қурилган бўлсин. Таблиғ жамоатининг даъвати ахлоққа чақирадиган бу асрнинг сўфийлик даъватидир. Халқ ақидаларини ислоҳ қилишга келсак, таблиғчилар бу ҳаракатни қилишмайди. Чунки уларнинг даъволари бўйича бу тафриқачиликдир. Биродар Саъд ал-Хасийн билан Ҳиндистон ёки Покистондаги таблиғ жамоатининг раиси хат ёзишишди. У хатлардан маълум бўладики, таблиғ жамоатида васила қилиш, ёрдам сўраш ва шу кабилидаги кўп нарсалар бор экан. Улар ўзларининг аъзоларидан тўртта йўлга байъат беришларини талаб қилишаркан. Улардан бири нақшбандия тариқати бўлиб, ҳар бир таблиғчи шу асосга байъат бериши лозимдир. Баъзан савол қўйилиши мумкинки, таблиғ жамоатининг меҳнати кўп одамларни Аллоҳга қайтишларига сабаб бўлди. Мусулмонмас кўп одамлар буларнинг қўлларида мусулмон бўлишди. Мана шунинг ўзи улар билан бирга чиқишнинг жоизлиги ва улар чақираётган нарсага шерик бўлишнинг жоизлигига етарли эмасми? Биз айтамизки, биз бу сўзларни биламиз ва кўп эшитамиз. Бу сўзларни сўфийлардан ҳам биламиз. Масалан, у ерда бир ақидаси бузуқ бир шайх бор. Суннатдан бирон бир нарсани билмайди. Балки одамлар молини ботил йўллар билан ейди. Шундай бўлишига қарамасдан кўп фосиқлар унинг қўлида тавба қилишади. Яхшиликка чақирадиган ҳар бир жамоатнинг эргашувчилари бўлади. Аммо биз даъватнинг тозалигига қараймиз. Аллоҳнинг Китоби, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ҳадислари ва солиҳ салафларимиз ақидасига эргашишга, мазҳабларга мутаассиб бўлмасликка, ҳамда қаерда ва ким билан бўлмасин Суннатга эргашишга чақиряптими, йуқми?! Таблиғ жамоатида илмий манҳаж йўқ. Улардаги манҳаж бор-йўғи ўзлари турган ердаги манҳаждир. Улар турли тус билан тусланади» (Мотуридийликка тааллуқли Албонийнинг фатволари. 73-савол, 38-саҳифа).
Фазилатли шайх Абдураззоқ Афифий раҳимаҳуллоҳ Аллоҳнинг улуғлигини одамларга эслатиш учун таблиғ жамоатининг чиқиши тўғрисида сўралганида бундай жавоб берди:
«Воқелик шуки, таблиғ жамоати бидъатчи ва оят-ҳадислар маъноларини ўзгартирувчи бўлади. Булар қодирия ва ундан бошқа йўлларнинг эгаларидир. Уларнинг чиқишлари Аллоҳ йулида эмас. Аммо Илёс йулида. Улар Китобу Суннатга чақиришмайди, балки Бангладешдаги шайхлари Илёсга чақиришади. Аммо Исломга даъват мақсадида чиқиш Аллоҳнинг йўлида жиҳоддир. Бу эса таблиғ жамоатида йўқ. Мен таблиғни узоқ замондан бери биламан. Улар қаерда бўлишса, Мисрдами, Исроилдами, Амрикодами, Саудиядами, улар бидъатчилардир. Уларнинг барчалари шайхлари Илёс билан боғланган…» (Шайх Абдураззоқ Афифий фатволари ва рисолалари. 1-жилд, 174-с.).
Фазилатли шайх Солиҳ ал-Фавзон ҳафизаҳуллоҳ таблиғ жамоати тўғрисидаги саволнинг жавобида бундай сўзлар айтади:
«Даъватчиларнинг чиқишлари Аллоҳ йулидаги чиқиш эмас. Аллоҳ йулида чиқиш ғазот учун бўлади. Улар номлаётган бу чиқиш эса бидъат бўлиб салафлардан нақл қилинмаган. Инсоннинг Аллоҳга даъват қилиш учун чиқиши муаййян кунларга қайд қилинмаган бўлиши керак, балки имкон қадар Аллоҳга даъват қилади ва бирор бир жамоат руйхатига кирган ҳолда эмас. Ёки 40 кун қайд қилиб, ёки ундан кўпми, озми эмас. Даъват қилувчи илмли бўлиши шарт бўлади. Жоҳил ҳолда Аллоҳга даъват қилиш инсонга мумкин эмас. Аллоҳ таоло «Юсуф» сурасининг 108-оятида айтади:
«Айтинг: «Менинг йўлим шудир. Мен Аллоҳга даъват қиламан. Мен ва менга эргашган кишилар аниқ ҳужжатга – ишончга эгамиз. (Ҳар қандай шерикдан) Аллоҳни поклайман. (Зеро) мен мушриклардан эмасман»».
Quote:Оятнинг маъносини муфассир Саъдий тушунтириб айтадики: «Аллоҳ Таоло пайғамбари Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва салламга айтади: «Одамларга айтинг, мана шу менинг йулимдир. Шу йўлга чақираман. Аллоҳга элтгувчи ва Ул Зотнинг каромат диёрига элтгувчи ягона йул шудир». Бу йўл ҳақни билиш, унга амал қилиш, динни ёлғиз Аллоҳ учун холис қилиш ва Унга бирон бир нарсани шерик қилмасликни ўз ичига олади. Мен Аллоҳга даъват қиламан. Яъни халқлар ва бандаларни Роббилари ҳузурига боришлари учун, уларни қизиқтираман ва рағбатлантираман. Бандаларни Роббиларидан узоқлаштирадиган нарсалардан уларни қўркитаман. Шу билан бирга мен динимда басират устидаман, яъни илм ва яқин устидаман. Бунда бирор шак-шубҳа йўқдир. Менинг йулим шу. Менга эргашган киши Аллоҳга мен даъват қилганим каби басират устида Аллоҳга даъват қилади. Субҳаналлоҳ, Унинг улуғлигига нолойиқ нисбатлардан ёки Унинг камолини йуққа чиқарадиган нисбатлардан Аллоҳ покдир. Мен барча ишларимда мушриклардан эмасман, балки динни Аллоҳга холис қилган холда Ул Зотга ибодат қиламан».Даъватчи даъват қилаётган масалаларда вожибу мустаҳаб ва ҳарому макруҳни билиши лозим. Ҳамда ширк, маъсият, куфр, фисқ ва исённинг нималигини билиши лозим. Бу нарсалар факат таълим олиш йули билангина ҳосил қилинади, илҳом билан эмас. (Илмсиз бўлсанг, даъватга чиққанингда Аллоҳ сенга илҳом қилади, деган) тушунча сўфийларнинг адашган хурофотидир. Чунки илмсиз амал залолатдир. Таълим олмасдан илм олишни таъма қилиш хатодир» («Саласу мухазарот фил-ъилми вад-даъвати лиш-шайх ал-Фавзан» китобидан.)
Фазилатли шайх Абдулқодир Арнаутнинг жавоби:
«Таблиғ жамоатининг амири бўлиб ҳар бир юртда асосий амирига тобе бўлган амири бор. Уларнинг йулларида нақшбандий ва қодирий каби йўналишлар бор. Бу жамоатнинг мақсади нафсни ислоҳ қилиш ва бошқаларни ахлоққа даъват қилиш билан ислоҳ қилишдир. Аммо улар Аллоҳ таолога даъват қилишнинг асоси бўлган ақида ва тавҳидга даъват қилишга аҳамият бермайдилар. Аллоҳ таоло айтади: «Билгин, Аллоҳдан ўзга ибодатга ҳақли бирон бир илоҳ йўқдир» (Муҳаммад: 19). Ва Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам тавҳид ва саҳиҳ ақидага чақирган энг биринчи киши бўладилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам Маккада 13 йил тавҳид ва ақидага даъват қилдилар. Шунинг учун вожиб шуки, Аллоҳ таолога давъат қилиш Китобу Суннат ва солиҳ салафлар манҳажи йўлида бўлиши керак. Бугунги кунда кўп тоифалар ихтилофда Китобу Суннатга қайтишни даъво қилишади, бироқ улар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан келган саҳиҳ манҳажга, улуғ саҳобалар ва уларга яхшилик билан эргашган кишиларга мухолиф йўл тутишади. Таблиғ жамоати – сўфийлик, нақшбандийлик, қодирийлик жамоати бўлиб – саҳиҳ ақидага бузуқ ақидани, суннатга бидъатни аралаштириб юборади. Аллоҳнинг Китоби ва Расули соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг Суннатини дўст тутишга башарият манҳажини ҳам дўст тутишни аралаштириб юборади. Шунинг учун улар нусусларни солиҳ салафлар манҳажи асосида эмас, балки одамлар топган манҳажга асосан тафсир қилишади… Улар жиҳодни фақат нафсга қарши жиҳод деб тафсирлашади. Улар таблиғчиларнинг даъватига, таблиғчилар билан чиқишга, сафару саёҳатларга даъват қилишади. Ислом асоси бўлган ақида ҳақида гапиришмайди. Мусулмон кишига Китобу Суннатга асосланган манҳажга ва бу умматнинг салафлари йулига қайтиш вожиб бўлади.
Таблиғ жамоати билан бирга чиқиш уларнинг йулини қувватлашдир. Шунинг учун улар билан чиқмаслик фикрини билдираман. Факат илм эгаси бўлса, уларга таълим бериш ва уларни сиротул-мустақиймга йуллаш учун чиқса бўлади. Агар улар қабул қилишса, яхши. Йўқса, улар билан бирга чиқиш жоиз эмас» (Димашқ шаҳридаги Суннати Набавиянинг ходими, Абдулқодир Арнаут, 08.01.1417 ҳижрий сана).
Шайхулислом Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтадилар: «Бирор бир кишига бошқа бир кишидан ҳар бир хоҳлаётган нарсаларга, дўст тутганларни дўст тутишга, душман тутганларни душман тутишга мувофиқ бўлиши учун аҳд олиши мумкин эмас. Одамлардан кимки мана шу ишни қилса, Чингизхон ва унга ўхшаганларнинг жинсидан бўлади. Улар ўзларига мувофиқ бўлганларни содиқ дўст, мухолиф бўлганларни ҳаддан ошган душман деб билишади. Одамлар ва уларга эргашганларга лозим бўлган нарса шуки, Аллоҳнинг аҳди, Унга ва Расули соллаллоҳу алайҳи ва салламга итоат қилиш, Аллоҳ ва Унинг Расули соллаллоҳу алайҳи ва саллам буюрган нарсаларни қилиш ҳамда Аллоҳ ва Унинг Расули соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳаром қилган нарсаларни ҳаромга чиқаришдир».
Аллоҳ таоло шайхимизни ҳамма яхшиликлар билан мукофатласин, (бизларни у киши билан) ва амаллари (ёки илмлари) билан манфаатлантирсин.
Қудрат Эгаси бўлмиш Парвардигорингиз улар айтаётган сифатлардан (яъни, ҳар қандай айбу нуқсондан) Покдир. (Барча) пайғамбарларга (Аллоҳ томонидан) салом бўлгай! Ҳамду сано барча оламларнинг Парвардигори — Аллоҳ учундир!
Аллоҳ таоло Пайғамбаримиз Муҳаммадга, у кишининг оилалари ва саҳобаларига саловатлар юборсин!
Ушбу китобни биз Аллоҳнинг ёрдами билан мухтасар ҳолда таржима қилдик. Таржима ишимизда хато ва камчиликларни сезган биродаримиздан узр сўраб, уни тўғрилаб қўйишни илтимос қиламиз. Бу китобдаги бор гапларни тўлиқ билишни истаган биродарларимизга китобнинг арабий нусхасига мурожаат қилишни тавсия қиламиз. Бу китоб 1422 хижрий санада Риёзда «Сафир» нашриётида чоп этилган. Нашриётнинг телефон рақамлари:
Салафий аллома, шайх Абдулазиз ибн Боз роҳимаҳуллоҳ фатволари
Роҳимаҳуллоҳдан сўралди: Алллоҳ сизга яхшиликни насиб этсин! Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ҳадисидаги «Умматим келажакда етмиш уч фирқага бўлинади. Биттасидан бошқа ҳаммаси дўзахга киради» деб айтган сўзлари. Айтингчи «Таблиғ» жамоати ўз ширк ва бидъатлари билан, худди шунингдек «Ихвон ал-Муслимийн» жамоати ўзидаги гуруҳланиши ва бошлиқларга қарши чиқиши билан ушбу ҳалок бўлгувчи фирқаларга кирадими?
Жавоб: Етмиш иккитасининг ичига киради. Ва худди шундай, «Аҳли суннат вал жамоат»нинг ақидасига хилоф қилганлар ҳам, етмиш иккита ичига киради. Чунки «умматим» деган сўздан мурод, «уммати ижоба»дир. Яъни, Аллоҳга ижобат қилиб, унга эргашишликни зоҳир қилганлар етмиш учта фирқа бўлиб, уларнинг ичидан нажот топгувчи ва саломат қолгувчиси эса, унга эргашиш билан бир қаторда, динда истиқомат қилгани-мустаҳкам турганидир. Қолган етмиш иккита фирқа эса, улар ичида кофирлари, осийлари ва бидъатчилари бўлиб, улар бир неча қисмдир.
Савол: Яъни, бу иккита фирқа, етмиш иккитаданми?
Жавоб: Ҳа, етмиш иккитанинг ичидадир.
Ушбу сўзлар шайх роҳимаҳуллоҳнинг вафотларидан икки йил олдин, Тоиф шаҳрида ёзиб олинган кассетадан олинди.
Жавоб: Етмиш иккитасининг ичига киради. Ва худди шундай, «Аҳли суннат вал жамоат»нинг ақидасига хилоф қилганлар ҳам, етмиш иккита ичига киради. Чунки «умматим» деган сўздан мурод, «уммати ижоба»дир. Яъни, Аллоҳга ижобат қилиб, унга эргашишликни зоҳир қилганлар етмиш учта фирқа бўлиб, уларнинг ичидан нажот топгувчи ва саломат қолгувчиси эса, унга эргашиш билан бир қаторда, динда истиқомат қилгани-мустаҳкам турганидир. Қолган етмиш иккита фирқа эса, улар ичида кофирлари, осийлари ва бидъатчилари бўлиб, улар бир неча қисмдир.
Савол: Яъни, бу иккита фирқа, етмиш иккитаданми?
Жавоб: Ҳа, етмиш иккитанинг ичидадир.
Ушбу сўзлар шайх роҳимаҳуллоҳнинг вафотларидан икки йил олдин, Тоиф шаҳрида ёзиб олинган кассетадан олинди.
Фазилатли шайх, аллома Солиҳ ибн Фавзон ал-Фавзон ҳафизаҳуллоҳнинг фатволари
Ҳафизаҳуллоҳдан сўрашди: Мана бу жамоатлар ҳалок бўлгувчи етмиш иккита фирқага кирадими?
Жавоб: Ҳа, ўз даъватларида, ақидаларида ва иймон усулларида ўзларини Исломга нисбат берадиган, лекин «Аҳлис суннат вал жамоат»га хилоф бўлган ҳар қандай мухолиф, етмиш икки фирқага киради ва айтилган ваъид уларни ўз ичига олади. Уларни қоралаш ва уқубат миқдори, хилоф қилганчалик миқдорда бўлади.
Яна сўрашди: Мусулмонлар шаҳарларида «Таблиғ», «Ихвон ал-Муслимийн», «Ҳизбут таҳрир» ва бошқа жамоатларнинг пайдо бўлишининг ҳукми қандай?
Жавоб: Бу келаётган жамоатларни қабул қилмаслигимиз керак. Чунки, улар бизларни буриб юборишни истайдилар ва бизларни бўлиб ташлайдилар. Натижада буниси «Таблиғчи» ва буниси «Ихвончи» ва буниси унақа… Нима учун бўлиниш керак?! Ахир бу Аллоҳ субҳанаҳу ва таолонинг неъматига куфр келтиришку. Бизлар бир жамоатмиз ва ўз йўлимизни аниқ биламиз. Нима учун бу яхшиликни ёмонликка алмаштиришимиз керак?! Нима учун Аллоҳ субҳанаҳу ва таолонинг бизларга икром қилган бирдамлик, биродарлик ва тўғри йўлни четлаб, бизларни бўлиб ташлайдиган, кучимизни кесиб қўядиган ва ораларимизга адоват уруғини экадиган жамоатларга боғланишимиз керак?! Бу ҳеч ҳам жоиз бўлмаган ишдир!
(Ушбу сўзлар «Янги манҳажлар ҳақидаги саволларга фойдали жавоблар» номли китобда ёзилган шайх Солиҳ ал-Фавзоннинг жавоблари).
Жавоб: Ҳа, ўз даъватларида, ақидаларида ва иймон усулларида ўзларини Исломга нисбат берадиган, лекин «Аҳлис суннат вал жамоат»га хилоф бўлган ҳар қандай мухолиф, етмиш икки фирқага киради ва айтилган ваъид уларни ўз ичига олади. Уларни қоралаш ва уқубат миқдори, хилоф қилганчалик миқдорда бўлади.
Яна сўрашди: Мусулмонлар шаҳарларида «Таблиғ», «Ихвон ал-Муслимийн», «Ҳизбут таҳрир» ва бошқа жамоатларнинг пайдо бўлишининг ҳукми қандай?
Жавоб: Бу келаётган жамоатларни қабул қилмаслигимиз керак. Чунки, улар бизларни буриб юборишни истайдилар ва бизларни бўлиб ташлайдилар. Натижада буниси «Таблиғчи» ва буниси «Ихвончи» ва буниси унақа… Нима учун бўлиниш керак?! Ахир бу Аллоҳ субҳанаҳу ва таолонинг неъматига куфр келтиришку. Бизлар бир жамоатмиз ва ўз йўлимизни аниқ биламиз. Нима учун бу яхшиликни ёмонликка алмаштиришимиз керак?! Нима учун Аллоҳ субҳанаҳу ва таолонинг бизларга икром қилган бирдамлик, биродарлик ва тўғри йўлни четлаб, бизларни бўлиб ташлайдиган, кучимизни кесиб қўядиган ва ораларимизга адоват уруғини экадиган жамоатларга боғланишимиз керак?! Бу ҳеч ҳам жоиз бўлмаган ишдир!
(Ушбу сўзлар «Янги манҳажлар ҳақидаги саволларга фойдали жавоблар» номли китобда ёзилган шайх Солиҳ ал-Фавзоннинг жавоблари).
Фазилатли шайх, аллома Солиҳ ал-Луҳайдон ҳафизаҳуллоҳнинг фатволари
Ҳафизаҳуллоҳ айтдиларки: «Ихвон» ва «Жамоатут таблиғ» саҳиҳ манҳаж аҳлидан эмаслар. Албатта бу умматнинг салафларида барча жамоатлар ва номланишликларнинг асли йўқдир. Биринчи бўлиб ўзларига исм олган жамоат «Шиъа» жамоати бўлиб, ана шу ном билан номландилар. Аммо «Хаворижлар» эса ўзларини мўминлар деб номлардилар.
(Ушбу сўзлар Риёздаги «Минҳажус суннат» тасжилотининг «Жамоатлар ҳақида ва уларнинг Ҳарамайн шаҳарларига таъсири ҳақидаги уламоларнинг фатволари» номли кассетадан олинди).
(Ушбу сўзлар Риёздаги «Минҳажус суннат» тасжилотининг «Жамоатлар ҳақида ва уларнинг Ҳарамайн шаҳарларига таъсири ҳақидаги уламоларнинг фатволари» номли кассетадан олинди).
Фазилатли шайх, аллома Абдуллоҳ ибн Ғудаён ҳафизаҳуллоҳ фатволари
Ҳафизаҳуллоҳ айтдиларки: «Бу шаҳарлар жамоатлар деган номни билмас эди. Лекин бизларга ташқаридан инсонлар келиб, уларнинг ҳар бири ўз юртларида мавжуд бўлган нарсаларга асос сола бошладилар. Масалан ҳозир бизларда «ал-Ихвон ал-Муслимийн» деб номланадиган ва «Жамоатут таблиғ» деб номланадиган ва бошқа жамоатлар кўпдир. Ҳар бир кимсани бирор жамоат бошқармоқда ва бошқаларни шу жамоатга эргашишларини истайди. Ва бошқа жамоатларга эргашишни ман қилади. Ва ўзининг жамоатини ҳақ устида билиб, бошқаларини залолатда деб ўйлайди. Аслида бу қанчалик ҳақиқат?! Ҳақ мен сизларга зикр қилиб ўтганимдек биттадир. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам умматларнинг бўлиниб кетганини баён қилдилар. Ва бу уммат ҳам етмиш учга бўлинишини ва улардан биттасидан бошқа ҳаммаси дўзахда эканини ҳам баён қилдилар. Шунда «Ё Расулуллоҳ, ўша қайсиниси?», деб сўраганларида, У киши: «Мен ва саҳобаларим бугун нима устида бўлсак, шуни устида бўлганлари», деб жавоб бердилар. Ҳар бир жамоат ўзларига бир низом қилиб оладилар. Ва ҳар бирининг ўз раиси бўлиб, ҳаммалари ўзларига байъат оладилар. Ва ҳаммалари бош бўлишни хоҳлайдилар ва ҳоказо. Бу билан улар инсонларни бўлиб ташлайдилар. Яъни, бир шаҳар аҳлини турли фирқаларда топасиз. Ҳар бир фирқа билан бошқа фирқа орасида адоват бордир. Шу динданми?! Йўқ, бу диндан эмас. Чунки дин битта, ҳақ битта ва уммат биттадир. Аллоҳ жалла ва аъла: «Энг яхши уммат бўлдингиз», деб айтади. Турли бўлаклар бўлдингиз демади. Йўқ, балки: «Одамлар учун чиқарилган энг яхши уммат бўлдингиз», дейди. Ҳақиқатни оладиган бўлсак, бу жамоатлар бизларга келиб ёмон ҳаракатлар қилдилар. Улар ўз атрофларига хоссатан ёшларни йиғиб оладилар. Ва катта ёшликларни унчалик хоҳламайдилар. Шунинг учун тўлиқсиз ўрта мактабларга, ҳамда тўлиқ ўрта мактабларга ва институтларга борадилар. Ва қизларнинг мактаблари ҳам худди шу кабидир. У ерларда ҳозир «ал-Ихвон ал-Муслимийн» жамоатига ва «Жамоатут таблиғ» жамоатига чақириқлар кетаяпди. Ва ҳатто қизларнинг мактабларида ҳам. Нима учун киши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам билан бўлмайди ...
(Ушбу сўзлар Риёздаги «Минҳажус суннат» тасжилотининг «Жамоатлар ҳақида ва уларнинг Ҳарамайн шаҳарларига таъсири ҳақидаги уламоларнинг фатволари» номли кассетадан олинди).
(Ушбу сўзлар Риёздаги «Минҳажус суннат» тасжилотининг «Жамоатлар ҳақида ва уларнинг Ҳарамайн шаҳарларига таъсири ҳақидаги уламоларнинг фатволари» номли кассетадан олинди).
Фазилатли шайх, аллома Абдулмуҳсин ал-Аббод ҳафизаҳуллоҳ фатволари
У кишидан «Жамоатут таблиғ» ва «Ихвон ал-Муслимийн» жамоатлари ҳақида сўралганида ҳафизаҳуллоҳ шундай дедилар:
Аввало ушбу турли хил янги фирқалар янги пайдо қилинган бўлиб, уларнинг туғилишлари ўн тўртинчи асрда бўлди. Ўн тўртинчи асрдан олдин ўликлар оламида эса, улар мавжуд эмасди. Ва ўн тўртинчи асрда туғилди. Аммо тўғри манҳаж ва тўғри йўл эса, унинг туғилиши ва асли Расулул Карим соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг юборилишларига бориб тақалади. У ҳам бўлса, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ва саҳобалари Набий алайҳиссолату ва саллам юборилган вақтларидан бошлаб нима устида бўлишган бўлса ўша нарсадир. Бас, ким ана шу ҳаққа ва ҳидоятга иқтидо қилса, ўша кимса нажот топади ва саломат бўлади. Ва ким унга тескари бўлса, ўша кимса четга чиқувчидир.
Маълумки ушбу фирқалар ёки жамоатларда тўғрилик ҳам бор, хатолик ҳам бор. Ва лекин хатолар катта ва буюк бўлиб, улардан огоҳлантириш керак. Ва бу умматнинг салафлари манҳажида бўлган «Аҳлис суннат вал жамоат»га эргашишликка тарғиб қилиш керак. Чунки бу жамоат наздидаги таъвил-изоҳлаш Аллоҳ ва Унинг Расули алайҳиссолату ва салламдан келган сўз бўлиб, фалончи-пистончидан келган сўз эмас. Ва ўн тўртинчи ҳижрий асрда пайдо қилинган манҳаж ва йўлларга асосланган эмас. Ушбу жамоатлар эса, ёки ишора қилинган бу икки жамоат ўн тўртинчи асрда ана шундай манҳаж ва маълум йўналишда туғилиб вужудга келди. У ҳам бўлса, суяниладиган нарсалари Китоб ва Суннат эмас, балки ушбу манҳажларни пайдо қилганлар нима устида бўлган бўлсалар ўша нарсалардир. Яъни, рай, фикр ва ўйлаб топилган манҳаж бўлиб, ўз ҳаётларини ва манҳажларини шуни устига қурадилар. Бу нарсани уларда равшанлаштирадиган нарсалардан бири «ал-Вало вал Баро» – «Дўст тутиш ва душман тутиш» масаласи бўлиб, у ҳам бўлса уларга қўшилиш ва бирга бўлиш устига қурилгандир. Масалан «Ихвон» жамоатини олайлик, ким уларга қўшилса, у биродарлари бўлиб, уни дўст тутадилар. Ва ким уларга қўшилмаса, у ҳолда унинг хилофида бўладилар. Аммо агар уларга Аллоҳнинг энг ёмон махлуқларидан бири бўлган «Рофизий» қўшилса ҳам, у уларга ака-укалари ва дўстлари бўлиб қолади. Чунки, дуч келган кимсани йиғиш уларнинг манҳажларидир. Ҳатто саҳобаларни ёмон кўрадиган ва улар томонидан келган ҳақни қабул қилмайдиган «Рофизий» уларнинг жамоатларига кирса, у уларнинг дўстларидан ва бирлари бўлиб қолади. Ва уларга тегишли нарса унга ҳам тегишли бўлади ва худди шунингдек, уларнинг зарарига бўлган нарса унинг ҳам зарарига бўлади.
(Ушбу сўзлар Риёздаги «Минҳажус суннат» тасжилотининг «Жамоатлар ҳақида ва уларнинг Ҳарамайн шаҳарларига таъсири ҳақидаги уламоларнинг фатволари» номли кассетадан олинди).
Аввало ушбу турли хил янги фирқалар янги пайдо қилинган бўлиб, уларнинг туғилишлари ўн тўртинчи асрда бўлди. Ўн тўртинчи асрдан олдин ўликлар оламида эса, улар мавжуд эмасди. Ва ўн тўртинчи асрда туғилди. Аммо тўғри манҳаж ва тўғри йўл эса, унинг туғилиши ва асли Расулул Карим соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг юборилишларига бориб тақалади. У ҳам бўлса, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ва саҳобалари Набий алайҳиссолату ва саллам юборилган вақтларидан бошлаб нима устида бўлишган бўлса ўша нарсадир. Бас, ким ана шу ҳаққа ва ҳидоятга иқтидо қилса, ўша кимса нажот топади ва саломат бўлади. Ва ким унга тескари бўлса, ўша кимса четга чиқувчидир.
Маълумки ушбу фирқалар ёки жамоатларда тўғрилик ҳам бор, хатолик ҳам бор. Ва лекин хатолар катта ва буюк бўлиб, улардан огоҳлантириш керак. Ва бу умматнинг салафлари манҳажида бўлган «Аҳлис суннат вал жамоат»га эргашишликка тарғиб қилиш керак. Чунки бу жамоат наздидаги таъвил-изоҳлаш Аллоҳ ва Унинг Расули алайҳиссолату ва салламдан келган сўз бўлиб, фалончи-пистончидан келган сўз эмас. Ва ўн тўртинчи ҳижрий асрда пайдо қилинган манҳаж ва йўлларга асосланган эмас. Ушбу жамоатлар эса, ёки ишора қилинган бу икки жамоат ўн тўртинчи асрда ана шундай манҳаж ва маълум йўналишда туғилиб вужудга келди. У ҳам бўлса, суяниладиган нарсалари Китоб ва Суннат эмас, балки ушбу манҳажларни пайдо қилганлар нима устида бўлган бўлсалар ўша нарсалардир. Яъни, рай, фикр ва ўйлаб топилган манҳаж бўлиб, ўз ҳаётларини ва манҳажларини шуни устига қурадилар. Бу нарсани уларда равшанлаштирадиган нарсалардан бири «ал-Вало вал Баро» – «Дўст тутиш ва душман тутиш» масаласи бўлиб, у ҳам бўлса уларга қўшилиш ва бирга бўлиш устига қурилгандир. Масалан «Ихвон» жамоатини олайлик, ким уларга қўшилса, у биродарлари бўлиб, уни дўст тутадилар. Ва ким уларга қўшилмаса, у ҳолда унинг хилофида бўладилар. Аммо агар уларга Аллоҳнинг энг ёмон махлуқларидан бири бўлган «Рофизий» қўшилса ҳам, у уларга ака-укалари ва дўстлари бўлиб қолади. Чунки, дуч келган кимсани йиғиш уларнинг манҳажларидир. Ҳатто саҳобаларни ёмон кўрадиган ва улар томонидан келган ҳақни қабул қилмайдиган «Рофизий» уларнинг жамоатларига кирса, у уларнинг дўстларидан ва бирлари бўлиб қолади. Ва уларга тегишли нарса унга ҳам тегишли бўлади ва худди шунингдек, уларнинг зарарига бўлган нарса унинг ҳам зарарига бўлади.
(Ушбу сўзлар Риёздаги «Минҳажус суннат» тасжилотининг «Жамоатлар ҳақида ва уларнинг Ҳарамайн шаҳарларига таъсири ҳақидаги уламоларнинг фатволари» номли кассетадан олинди).
«Таблиғ, ихвон ва бошқа жамоатлар бир-бирини тўлдиради деган сўзга тўхталадиган бўлсак, бу фириб ишлатиш ва хатодир. Ўзини салаф манҳажига нисбат берган одамдан (шу сўз содир бўлса) бу хатодир. Аҳли ҳаво ва залолатга кетганлардан (ушбу сўзни) чиқиши эса хатога бошлашдир. Бидъат ҳеч қачон Исломни тўлдирмайди. Бир киши бидъат байроғини юқори кўтаришга, унга хизмат қилишга ва даъват қилишга бел боғлаган бўлса, ҳамда бошқаси ҳам ҳудди шу ишга қўл урган бўлса, биз буни Исломни бузиш деган нарсадан бошқаси деб билмаймиз. Ушбулар Исломдаги бирор нарсани тўлдирмайди. Балки нуқсонлаштириб, обрўсизлантиради холос…» («Ажвиба шайх Робиъ ан асъила Аби Роваҳа» 13-14).
Шайх Солиҳ ал-Фавзон ҳафизаҳуллоҳ
Бир инсонда салафий ва таблиғ ақидаси жамланиши мумкинми?
Бир инсонда салафий ва таблиғ ақидаси жамланиши мумкинми?
Савол: Савол берувчи айтадики: салафия ақидаси ва ихвоний, таблиғий ёки сўфий манҳажи бир шахсда жамланиши мумкинлиги тўғрими?
Жавоб: Икки қарама-қарши нарса ҳеч қачон жамланиши мумкин эмас. Икки қарама-қарши нарса жамланмайди. Ҳа (шундай).
Тавҳид ва ширк жамланиши мумкинми? Улар жамлана олишмайди. Икки қарама-қарши нарса ҳеч қачон жамланмайди. Бидъат Суннат билан жамланмайди. Ҳа (шундай).
Жавоб: Икки қарама-қарши нарса ҳеч қачон жамланиши мумкин эмас. Икки қарама-қарши нарса жамланмайди. Ҳа (шундай).
Тавҳид ва ширк жамланиши мумкинми? Улар жамлана олишмайди. Икки қарама-қарши нарса ҳеч қачон жамланмайди. Бидъат Суннат билан жамланмайди. Ҳа (шундай).
عُرضت على السيف خمس مرّات، لا يقال لي: ارْجع عن مذهبك، لكن اسكتْ عمن خالفك، فأقول: لا أسكت. أبو إسماعيل الهروي
Беш мартта қилич остига келтирилдим. Менга: «Йўлингдан қайт», дейилмади. Бироқ: «Сенга хилоф бўлганлардан тилингни тий», (дейилди). Мен эса: «Жим бўлмайман», дедим. Абу Исмоил ал-Ҳарвий
Ибн Боз Таблиғ жамоати ва Ихвонул Муслимийнни мақтамаган ва тавсия қилмаган
[audio]http://www.alfawzan.af.org.sa/sites/default/files/e-034.mp3[/audio]
Савол: Ҳурматли шайх Ибн Боз роҳимаҳуллоҳ вафотидан аввал Таблиғ жамоати ва Ихвонул Муслимийнни мақтаган ва тавсия қилган деган гапларни айтаётган баъзи даъватчилар пайдо бўлди. Мана шу гаплар тўғрими?
Жавоб: Бу гаплар тўғри эмас. Биз шайх билан ўн йилдан кўпроқ бирга ўтирдик. У киши аҳли сунна вал жамоатдан бошқасини мақтаганини эшитмадик. У киши аҳли сунна вал жамоатга даъват қиларди. Турли жамоатлардаги хатокорларга хатоларини тарк қилишини насиҳат қиларди, хоҳ улар таблиғчи бўлсин, хоҳ бошқаси. Мана шу шайхим, шайх Ибн Боз роҳимаҳуллоҳ, ҳақида билганим. Ҳа (шундай).
Жавоб: Бу гаплар тўғри эмас. Биз шайх билан ўн йилдан кўпроқ бирга ўтирдик. У киши аҳли сунна вал жамоатдан бошқасини мақтаганини эшитмадик. У киши аҳли сунна вал жамоатга даъват қиларди. Турли жамоатлардаги хатокорларга хатоларини тарк қилишини насиҳат қиларди, хоҳ улар таблиғчи бўлсин, хоҳ бошқаси. Мана шу шайхим, шайх Ибн Боз роҳимаҳуллоҳ, ҳақида билганим. Ҳа (шундай).
Quote:بن باز لم يثني وينصح بجماعة التبليغ والإخوان المسلمين
السؤال: ظهر بعض الدعاة يقول إن سماحة الشيخ ابن باز رحمه الله قد توفي وهو يثني وينصح بجماعة التبليغ والإخوان المسلمين، فهل هذا الكلام صحيح؟
الجواب: هذا الكلام غير صحيح، ونحن جالسنه أكثر من عشر سنوات ما سمعناه يثني إلا على أهل السنة والجماعة، ويدعو إلى أهل السنة والجماعة وينصح لمن أخطئ من الجماعات الأخرى أن يتراجع عن خطأه من التبلغيين وغيرهم، هذا الذي أعرفه عن شيخي الشيخ ابن باز رحمه الله، نعم.
عُرضت على السيف خمس مرّات، لا يقال لي: ارْجع عن مذهبك، لكن اسكتْ عمن خالفك، فأقول: لا أسكت. أبو إسماعيل الهروي
Беш мартта қилич остига келтирилдим. Менга: «Йўлингдан қайт», дейилмади. Бироқ: «Сенга хилоф бўлганлардан тилингни тий», (дейилди). Мен эса: «Жим бўлмайман», дедим. Абу Исмоил ал-Ҳарвий