«Мадхалийлар» ҳақида
«Мадхалийя» атамасининг пайдо бўлиш тарихи
Саудия Арабистони Қироллиги, қирол Файсал бошқаруви даврида (1964 - 1975) Мисрдаги амалга ошмаган ҳукуматни қўлга олиш ҳаракатлари оқибатида ҳукуматнинг зулмидан қочган «Ихвон ал-Муслимин» жамоаси вакилларига бошпана беради. Ушбу жамоат вакиллари қиролликда жуда яхши ўрнашиб оладилар. Улар таълим ва мурувват кўрсатиш соҳаларидаги кўпгина раҳбарлик лавозимларини эгаллайдилар. Шундан сўнг ўз оқимлари мафкураларини қироллик ҳудудида ёйишни давом эттира бошладилар. Уларнинг асосий раҳнамоларидан бири Саййид Қутб (1906 - 1966) бўлган. Улар айни шу шахснинг китобларини ёйишга киришдилар.
Саййид Қутбнинг китобларини илк бора текширишга киришган, улардаги баъзи хато-камчиликларини фош қилган ва ушбу адабиётлардан оммани огоҳ қила бошлаган кимсаларнинг бири шайх Робиъ ибн Ҳадий Мадхалий бўлди. У киши Саййид Қутб китобларига раддия бериб, «Ихвон ал-Муслимин» оқими ва унинг раҳнамоларидан огоҳ этган бир неча асарларга муаллифлик қилди. Шайх Мадхалийни шайх Муҳаммад Омон Жомий, шайх Саъд Ҳусайн, Абдуллоҳ Дувайш ва шайх Аҳмад Нажмий каби Саудия Арабистони уламолари қўллаб-қувватладилар.
Бу ишларнинг барчаси ушбу оқим вакилларининг улкан ғазабига сабаб бўлди. Улар шайх Робиъ Мадхалий ва бошқа шайхларга илмий эътироз билдира олмагач, «ваҳҳобийлик» атамасини тўқиб чиқарганлар изидан эргашдилар. Аввал улар шайх Муҳаммад Омон Жомий исмларидан келиб чиқиб «Жомийя» деган атамани тўқиб чиқардилар. Улар Саййид Қутб китобларидан ва «Ихвон ал-Муслимин» мафкураларидан огоҳ этган барчани ушбу лақаб билан, яъни «Жомийчилар» дея номлай бошладилар. Кейинчалик эса улар ушбу сўзни бошқа бир сўзга, «Мадхалийлар» сўзига алмаштирдилар. Улар шайх Муҳаммад Омон Жомий ва шайх Робиъ Мадхалийга нисбатан ғийбат, ҳақорат ва турли шубҳаларни тарқата бошладилар. Аммо қолган барча кибор уламолар уларни инкор этишди, ушбу уламоларнинг китобларини ўқишга ва дарсларини эшитишга мусулмонларни тарғиб қилдишди.
Шундай қилиб, «Мадхалийлар» деган ном «Ихвон ал-Муслимин» номли адашган жамоат вакиллари томонидан тўқиб чиқарилди. Бунга эса уларнинг бошлиқлари ва мафкураларини фош қилган уламога нисбатан бўлган адоват сабаб бўлди. Шу кунгача уламоларнинг бирортаси ҳам «Махалийлар» номли адашган оқим борлиги ҳақида гапирмаган. Аксинча, шайх Мадхалийни мақташган ва оммага у кишининг китоб ва дарсларидан фойда олишни тавсия этишган. Чунки, шайх Робиъ ибн Ҳадий Мадхалий фикри қолган олимлар фикри билан тўлалигича бир хил бўлиб келган. У киши бирор янги қараш билан ажралмади, танқидга лойиқ бирор нарсага чақирмади.
Бугунги кунда уламоларга эргашишга чақирган, шубҳали фикр ва амаллардан йироқ бўлишга чақирган барчани ушбу лақаб билан номлашмоқда. Ушбу лақаб билан номланганларнинг бирортаси шайх Робиъ Мадхалийни қолганлардан ажратмаган ва у кишигагина эргашишга чақирмаган. Улар фақатгина таниқли ва ишончли уламоларга эргашишга чақирганлар холос. Эндиликда ҳар қандай ношаръий ҳарбий ҳаракатларни оқламайдиган, барча ҳукмдорларни кофир эканида улар билан қўшилмаган, мусулмон ўлкаларда қўзғолон кўтариб, ҳукуматни ағдариш керак эканига уларга қўшилмаган, шаръий қоидаларга амал қилмай жиҳод қилиш мумкин эмас ва нотўғри деган, махфий жамоатлар тузиш ва махфий «амирлар» тайинлаш мумкин эмас деган, жиҳод қилишга чақирмаган барча олимларни «сарой» ёки «сотилган» олим эканида уларга қўшилмаган, мусулмонларнинг ҳар қандай қуролий тўқнашуви бу жиҳод эканида уларга қўшилмаган, жиҳод қилишга тарғиб қилган ҳар қандай кимса шайх ва олим бўлишида уларга қўшилмаган, ва шу каби уларнинг кўпгина ботил тушунчаларига қўшилмаган ҳар қандай кимсага ушбу лақабни тамға қиладилар. Уларнинг бу фикрларини Саудия Арабистони, Яман, Иордания ва бошқа давлатларнинг кўзга кўринган олимлари ҳам тасдиқлашмайди. Чунки бу ерда гап мадхалийликда эмас. Бу ерда гап, дўстлари нимада бўлса, ўшани кўр-кўрона ҳимоя қилиш ёки олимларга қулоқ тутиш ва диний тушунчаларни илм соҳибларидан олишдадир.
Шунингдек, ушбу лақабни МДҲ худудларида кенг илдиз отган «Ихвон ал-Муслимин» ҳаракати вакиллари қўллашларини эслаб ўтиш ўринлидир. Шу ўринда «Ихвон ал-Муслимин» жамоасининг баъзи қарашларини эслаб ўтишимиз ўринли бўлади:
- мусулмон ҳукмдорни гуноҳи учун кофирликда айблаш;
- норозилик намойишлари, халқ қўзғолонларини оқлаш ва одамларни мусулмон ҳукмдорга қарши кўтарилишига тарғиб қилиш;
- уларни тасдиқламаган олимлар ҳақида ғийбат ва ҳақорат тарқатиш;
- ҳарбий ҳаракатларда оммани ўзини портлатишга тарғиб қилиш;
- жиҳод мобайнида шариат қоидаларига бўйсунишдаги бефарқлик;
- ўзи аслида олим бўлмаган, аммо жамоатларига манфаатли гапларни олға сурган ҳар қандай кимсани олим даражасига кўтар-кўтар қилиш;
- ҳаракатларининг асосий мақсади қилиб ҳудуднинг ҳокимлигини қўлга киритишга қаратиш;
- ўз гуруҳларининг мақсадлари билан ҳамфикр бўлган барчани сафларига даъват қилиш, уларнинг эътиқодлари тўғри ёки нотўғри бўлишидан қатъий назар;
- ўз тарафдорлари учун махфий жамоатлар тузиш, махфий «амир» тайинлаш ва унга байъат қилиш.
Юқорида «Ихвон ал-Муслимин» жамоаси ёки ушбу жамоат эътиқоди ва манҳажида бўлганларнинг баъзи сифатлар санаб ўтилди. Ҳар бир оқил мусулмон ушбу сифатлардан эҳтиёт бўлишлиги лозим бўлади.
Шундай қилиб, бугунги кунда «Мадхалийчи» лақабни ўзида оз бўлса ҳам «Ихвон ал-Муслимин» жамоаси эътиқоди ва манҳажида бўлганлар билиб ёки билмасдан қўллашмоқда ва тарқатишмоқда. Бунинг сабаби, ушбу лақаб ёрдамида уламоларга қулоқ солишга тағриб қилаётган рақиблари билан курашишдир.
Қизиғи шундаки, маълум бир жамоатнинг фикр ва услубига қўшилмаган ҳар қандай кимсани, уларнинг фикрига қўшилмагани учунгина бу одамни «Мадхалийчи» деб номлашмоқда. Ваҳоланки, ушбу номни олган аксар мусулмонлар бу оламда шайх Робиъ Мадхалий деган одам борлигини билмаслиги ҳам мумкин, у кишининг на китобларини, на дарсларини эшитмаган ҳам бўлиши мумкин. Унинг айби фақатгина бошқа олимларни сўзларини ўқигани, эшитгани ва уларга эргашганида холос.