"لا يؤمن أحدكم حتى يكون هواه تبعا لما جئت به"
«Сизлардан ҳеч бирингиз - токи унинг хоҳиш-истаклари мен олиб келган нарсага бўйсунмагунча, - мўмин бўла олмайди» (Нававий «Арбаиън»да 41).
Ушбу ҳадисни Бағавий «Шарҳус Сунна»да 1/98 ва Нававий «Арбаиън»да 41 келтиради ва уни ҳасан-саҳиҳ ҳадис деди. Ибн Ҳажар ҳам ҳадис ровийларини ишончли деди (Қаранг: «Фатҳул Борий» 13/289). Яна ушбу ҳадисни Аҳмад Шокир ва Ҳокимий саҳиҳ деди (Қаранг: «Умдату тафсир» 1/533, «Маъариж ал-қабул» 2/422).
Шайх Албоний ҳадис иснодини заиф деди (Қаранг: «Тахриж Мишкот ал-масобиҳ» 167, «Тасҳиҳ ал-ақоид» 26). Ушбу ҳадис иснодида Нуъайм ибн Ҳаммод исмли ровий мавжуд бўлиб, у кўп хато қилганлиги учун заифдир (Қаранг: «Тахриж Китабу Сунна» 15). Яна уни Ибн Асокир ва Ибн Ражаблар заиф дейишган.
Бироқ шайх Ибн Боз айтадиларки:
«Ҳатто ушбу ҳадиснинг исноди заиф бўлса ҳам, маъноси тўғридир» (Қаранг: «Шарҳ Китаб ат-тавҳид» 265). Шайх Усаймин ҳам худди шундай деган (Қаранг: « Мажмуъ фатава Ибн Усаймин» 16/91, 10757).
Унинг маъноси Қуръонда баён қилинган:
«Йўқ, Парвардигорингизга қасамки, то улар ўз ўрталарида чиққан келишмовчиликларда сизни ҳакам қилмагунларича ва кейин сиз чиқарган ҳукмдан дилларида ҳеч қандай танглик топмай, тўла таслим бўлмагунларича-бўйинсунмагунларича зинҳор мўмин бўла олмайдилар» (Нисо: 65).
«Аллоҳ ва Унинг пайғамбари бир ишни ҳукм қилган — буюрган вақтида бирон мўмин ва мўмина учун (Аллоҳни ҳукмини қўшиб)
ўз ишларидан ихтиёр қилиш жоиз эмасдир. Ким Аллоҳ ва Унинг пайғамбарига осий бўлса, бас у очиқ йўлдан озиш билан йўлдан озибди» (Аҳзоб: 36).
Валлоҳу аълам.