Заиф ҳадисларга мисоллар:

1. «Уч сабаб туфайли арабларни севинглар: чунки мен арабман, Қуръон араб тилида ва жаннат аҳлининг лисони арабчадир» (Ибн ал-Жавзий ал-Жав-зий, «Китабул-Мавзуъот» II жилд, 41-бет; Дарвиш ал-Ҳут, «Аснал-Матолиб», 49; Ажлуний, «Кашофул-Хофо», I ж. 54; Албоний, «Силсилатул-аҳодис аз-заифа вал-мавзуъа», I ж. 293).
   
2. «Умматимнинг ихтилофи раҳматдир» (Олимлар мазкур ҳадиснинг «санади йўқ», дейишади. Қаранг: Али ал-Қорий, «Асрорул-Марфуа», 108; Саховий, «Мақосидул-ҳасана», 46-47; Шайбоний, «Тамйизут-той-йиб», 16; Ажлуний, ў. а. I ж. 64; Апбоний, ў. а. I ж. 14).
   
3. «Мўминнинг нияти амалидан яхшироқдир» (Али ал-Қорий, ў.а. 359; Суютий, «Ад-Дурарул-мунташи-ра», 402; Шавқоний: «Ал-Фавоидул-мажмуа», 250; Саховий, ў. а. 526-527; Дарвиш ал-Ҳут, ў. а. 507).
   
4. «Амалларнинг энг хайрлиси ўртачасидир» (Суютий, ў. а. 221; Саховий, ў. а. 245-246).
   
5. «Бир ғазовотдан келаётган пайтларида ҳазрати Пайгамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Кичик жангдан катта жангга қайтдик», дедилар. Шунда саҳобалар: «Катта жанг нима?» деб сўрашди. Шунда Пайғамбаримиз алайҳиссалом: «Нафсга қарши курашдир», дедилар» (Суютий, «Жомиъус-сағир», II ж. 253; Али ал-Қорий, ў. а. 211-212; Дарвиш ал-Ҳут, ў. а. 308; Ажлуний, ў. а. I ж. 424-425).
   
6. «Умматимдан ким динига оид қирқ ҳадис ёд ол-ган бўлса, уни Аллоҳ таоло қиёмат куни фақиҳ ва олимлар зумрасида тирилтиради» (Имом Нававий мазкур ҳадиснинг барча (етиб келиш) йўлларини заиф дейди. Яна қаранг: Саховий, ў.а. 480-481; Шавқоний, ў. а. 290-291; Ажлуний, ў.а. II ж. 246-бет).
   
7. «Ҳикматнинг боши Аллоҳдан қўрқишдир» (Саховий, ў. а. 265-266; Дарвиш ал-Ҳут, ў. а. 229; Ажлуний, ў. а. I ж, 421; Суютий, «Ад-Дурарул-Мунташира», 245; Шайбоний, ў. а. 95).
   
8. «Мўминнинг фаросатидан эҳтиёт бўлинг, чунки у Аллоҳнинг нури билан боқади» (Ибн ал-Жавзий, ў. а. III ж. 143; Саховий, ў. а. 38-39; Шавқоний, ў. а. 244; Ажлуний, ў. а. I ж. 41-43; Апбоний, ў. а. IV ж. 299).
   
9. «Таҳорат устига таҳорат (олиш) нур устига нурдир» (Суютий, ў. а. 416; Саховий, ў. а. 523; Дарвиш ал-Ҳут, ў.а. 519; Ажлуний, ў. а. II ж. 336).
   

Мавзуъ(тўқима) ҳадисларга мисоллар:

1. «Дунё охиратнинг экинзоридир» (Соғоний, «Ал-Мавзуъот», 111; Алиал-Қорий, «Ал-Маснуа», 71; «Асрорул-марфуа», 206; Саховий, «Фатҳул-муғийс», 260; Ажлуний, «Кашфул-хофо», 1ж. 412; Шавқоний, «Ал-Қоваидул-мажмуа», 272).
   
2. «Дунё бир қоя устида, қоя эса ҳўкиз устида жойлашгандир. Ҳўкиз шохини қимирлатган пайтда қоя силкинади ва ер қимирлайди, у зилзиладир» (Ибн Қаййим ал-Жавзиййа, «Ал-Манорул-муниф», 78).
   
3. «Кибрланганга жавобан кибрланиш садақадир» (Али ал-Қорий, «Асрорул-марфуа», 175; Ажлуний, ў.а. 1ж. 333; Дарвиш ал-Ҳут, «Аснал-матолиб», 171).
   
4. «Олимларнинг сиёҳлари шаҳидларнинг қонидан афзалдир» (Али ал-Қорий, ў.а. 303; Шавқоний, ў.а. 278;Ажлуний, II ж. 200; яна қаранг: Саховий, ў.а. 442).
   
5. «Фосиқ (тўғрисида гапирилса) ғийбат бўлмайди» (Али ал-Қорий, ў.а. 367; Суютий, «Ад-Дура-рул-мунташира», 424; Ибн Қаййим ал-Жавзиййа, ў.а. 134; Албоний, «Силсилатул-аҳодис аз-заифа вал-мавзуъа», II ж. 53).
   
6. «Озгина садақа ҳам кўп балоларни даф қилади» (Саховий, ў.а. 311; Али ал-Қорий, «Асрорул-марсруа», 234; Ажлуний, ў,а. I! ж. 23).
   
7. «Вақти ўтмасдан олдин намозни ўқишга, ўлмасдан олдин тавба қилишга шошилинг» (Со-РОНИЙ, ў.а. 96; Албоний ў.а. I ж. 174).
   
8. «Олимнинг уйқуси ибодатдир» (Али ал-Қорий, ў.а. 359; Ажлуний, ў.а. II ж. 329).
   
9. «Туз сизларга кераклидир, чунки етмиш дардга даводир»; бошқа қавлда: «Ё Али, туз керакдир, чунки у етмиш дардга даводир» (Ибн ал-Жавзий, ў.а. I! ж. 289; Ибн Қаййим ал-Жавзиййа, ў.а. 55; Шавқоний, ў.а. 161; Суютий, «Ал-Лаолиул-маснуа», II ж. 179; Дарвиш ал-Ҳут, ў.а. 284).
   
10. «Шубҳасиз, гул пайғамбарнинг теридан яратилган» (Саховий, ў.а. 159)
    
11. «Овқатни пуфлаш баракани кетказади» (Ибн Қаййим ал-Жавзиййа, ў.а. 65).
    
12. «Бир соат фикрлаш олтмиш йиллик ибодат-дан яхшидир» (Али ал-Қорий, «Ал-Маснуа», 53; «Асрорул-марфуа», 175; Ажлуний, ў.а. 1 ж. 310-311).
    
13. «Мен синиқ қалблар билан биргаман» (Али ал-Қорий, «Асрорул-марфуа», 137; Саховий, ў.а. 123; Шайбоний, «Тамйизут-тоййиб», 41; Ажлуний, ў.а. I ж. 327-328; Ибн ал-Жавзий, ў.а. II ж. 245).
    
14. «Аллоҳ илк яратган нарса ақлдир» (Соғоний, ў.а. 94; Али ал-Қорий, «Асрор ул-марфуа», 154; Саховий, ў.а. 163; Ажлуний, ў.а. I ж. 263).
    
15. «Мен ҳикмат уйиман, Али унинг эшигидир» (Ибн ал-Жавзий, ў.а. 349; ва яна: Ибн Арроқ, «Танзиҳу шаркат шариатул-марфуа», I ж. 377-378; Саховий, ў.а. 123-124; Ажлуний, ў.а. I ж. 203-204; Шавқоний, ў.а. 348).
    
16. «Кўп гапирган кўп янглишади» (Саховий, ў.а. 499; Дарвиш ал-Ҳут, ў.а. 459-460).
    
17. «Гўзал юзга боқиш ибодатдир» (Ибн Қаййим ал-Жавзиййа, ў.а. 62; Али ал-Қорий, «Асрорул-марфуа», 355).
    
18. «Қийин аҳволга тушиб қолсангиз, қабристондагилардан ёрдам сўрангиз» (Абдураҳмон Аб-дуллоҳ, «Мавзуъ ва заиф ҳадисларнинг ақидага таъсири», 42).
    
19. «Аллоҳдан қўрқмагандан қўрқ» (Апи ал-Қорий, ў.а. 344; Саховий ў.а. 500; Шайбоний, ў.а. 191).
    
20. «Шахмат ўйнаган кимса малъундир» (Али ал-Қорий, ў.а. 343-344; Саховий, ў.а. 500; Дарвиш ал-Ҳут, ў.а. 462).
    
21. «Умматимнинг олимлари Бани Исроилнинг пайғамбарлари кабидир» (Апи ал-Қорий, ў.а. 340; Ажлуний, ў.а. II ж. 64; Албоний, ў.а. I ж. 679).
    
22. «Инсонлар йўл бошловчиларнинг динидадир» (Дарвиш ал-Ҳут, ў.а. 508).
    
23. «Аёллар уйнинг чироғидир, лекин уларга ўқиш ва ёзишни ўргатмангиз» (Ажлуний, ў.а. II ж. 316).
    
24. «Аёллар билан маслаҳатлашинглар. Сўнгра айтганларининг тескарисини қилинглар» (Али ал-Қорий, «Асрорул-марфуа», 225; Саховий, ў.а. 297; Шавқоний, ў.а. 129; Ажлуний, ў.а. II ж. 3).
    
25. «Сизлардан ҳеч ким маслаҳатлашмасдан бир иш қилмасин. Агар маслаҳатлашишга ҳеч бир кимса топмаса, бирорта хотин билан маслаҳатлашсин, аммо унинг деганининг тескарисини қилсин. Чунки унинг (аёл кишининг) айтганининг зиддини қилишда барака бордир» (Али ал-Қорий, ў.а. 226; Шавқоний, ў.а. 130).
    
26. «Хотинга итоат пушаймонлик келтиради» (Ибн ал-Жавзий, ў.а. II ж. 272-273; Али ал-Қорий, ў.а. 226; Саховий, ў.а. 297).
    
27. «Хотинлар бўлмасайди, эркаклар жаннатга кирарди» (Албоний, ў.а. 140).
    
28. «Фақирлик менинг фахримдир, мен у билан фахрланаман» (Апи ал-Қорий, ў.а. 254; «Ал-Маснуа», 97; Ажлуний, ў.а. II ж. 87; Дарвиш ал-Ҳут, ў.а. 303).
    
29. «Бу умматнинг энг хайрлилари фақирларидир. Энг тез жаннатга кирадиганлари заифларидир» (Албоний, ў.а. II ж. 40).
    
30. «Фақирлар билан бирга бир жамоат бўлинг, чунки қиёматда уларнинг давлати бўлади» (Ибн Қаййим ал-Жавзиййа, ў.а, 140).
    
31. «Дунё бир лошдир, уни қўлга киритишни истаганлар эса, итлардир» (Соғоний, ў.а. 96; Ажлуний, ў.а. I ж. 409).
    
32. «Дунё охират одамларига ҳаром, охират дунё одамларига ҳаром, дунё билан охират эса, Аллоҳ одамларига ҳаромдир» (Албоний, ў.а. I ж. 105).
    
33. «Саломат узлаттадир» (Али ал-Қорий, «Асрорул-марфуа», 222).
    
34. «Ҳар бир уммат учун калит бор. Жаннатнинг калитлари мискин ва фақирлардадир. Улар қиёмат кунида Аллоҳ билан бирга бўладилар» (Ибн ал-Жавзий, ў.а. III ж. 141).
    
35. «Дунёни тарк этиш сабр иши бўлиб, Аллоҳ йўлида қилич солдиришдан ҳам оғирдир. Дунёни тарк этган кимсага Аллоҳ мутлақо шаҳид савобича савоб беради» (Албоний, ў.а. I ж. 408;
    
36. «Ҳар нарсанинг калити бордир. Жаннатиинг калити сабрли фақир ва мискинларни севишдир. Улар қиёмат кунида Аллоҳ билан бирга бўладилар» (Ибн Арроқ, ў.а. II ж. 286).
    
37. «Аллоҳ дунёга дедики: «Эй дунё! Менинг волийларимга бор, аммо уларга ҳийла ва фитна солма. Менга хизмат (ибодат) этганга икром қил, сенга хизмат (итоат) этганга азият бер» (Ибн ал-Жавзий, ў.а.Ш 136).
    
38. «Аллоҳ бойга бой бўлгани учун мулозамат қилган фақирни лаънатлайди ва ундан одамнинг динидан учдан бири кетади» (Ибн Арроқ, ў.а. II ж. 287; ёки яна қаранг: Саховий, ў.а. 477; Ажлуний, ў.а. II ж. 242; Мазкур ҳадисни заиф деганлар ҳам, уйдирма деганлар ҳам бор. Бу ҳақда қаранг: Соғоний, 96; Али ал-Қорий, «Асрорул-марсруа», 188;Суютий,ў.а. 191; Ажлуний, ў.а. II ж. 344-345).
    
39. «Ким шаъбоннинг ўн бешинчи кечаси минг марта Ихлос сурасини юз ракат намозда ўқиса, у кимса ўлиб дунёдан кўчмасдан аввал Аллоҳ унга тушида юз нафар фариштани туширади, у фаришталардан ўттизи уни жаннат билан, ўттизи жаҳаннамдан нажот топгани билан суюнчилашади. Ўттизи эса, уни хато иш қилиб қўйишдан қўрийди, ўн нафари унга душманлик қилувчиларга ту-зоқ қўяди» (Суютий, «Жомиъус-сағир» I! ж. 50).
    
40. «Ким ражаб ойининг илк кечаси шомдан кейин йигирма ракат намоз ўқиса... кўприкдан савол-жавобсиз ўтади» Ибн Қаййим ал-Жавзиййа, ў.а. 95-96; Али ал-Қорий, «Асрорул-марфуа», 440).
    
41. «Ким ашуро куни рўза тутса, Аллоҳ унга 60 (олтмиш) йил ибодат қилгандек савоб ёзади» (Али ал-Қорий, ў.а. 402).
    

Subhanalloh...
Alloh rozi bo`lsin!

Ассаламу алайкум!
Биродар, имкони бўлса шу китобни мени почтамга юборинг.
Олдиндан раҳмат!

Ассаламу алайкум!
Биродар, имкони бўлса шу китобни мени почтамга юборинг.
Олдиндан раҳмат!

Ва алайкумуссалам ва рохматуллох
Биродар эсимдан чиқиб қолибти, узр. Бугун иншаАллоҳ юбораман.

Аллох рози бўлсин, яхши мавзу бўлибди...

аммо манбаси хам кўрсатилса яхши бўларди... : )

Аллох рози бўлсин, яхши мавзу бўлибди...
аммо манбаси хам кўрсатилса яхши бўларди... : )

Олинган манбаси эсимда йўқ, аммо бунга ҳожат ҳам йўқ чунки берилган ҳар бир ҳадис кимлар томонидан қаерда заиф ёки мавзуъ эканлиги келтирилган. Шуни ўзини манба деб тушунаверинг.

Сунан китобларида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг Исмид номли хинани ухлаш олдидан қўйишга буюрганлари ва: «Рўзадор одам ундан сақлансин!» деганлари вориддир (Абу Довуд 2029). Бу ҳадис заифдир ва ҳатто айрим саҳобалар ёки улардан кейингиларнинг сўзларидан бўлиши ҳам мумкин.

Шайтон билан суҳбат ... шунга ўҳшаш мазмунда тарқалган китобча ва ҳадис бор эди.
Ўшанда ёзилишича Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи вассаллам олдиларига Шайтон Алайҳи лаъна қари бир чол кўринишда келиб суҳбатлашади.
****
Бу тўқилган ривоят бўлиб Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи вассалламга нисбат берилган худдики Муоз ва Ибни Аббосдан ривоят қилингандай. Аммо бу ривоят ҳеч бир ҳадис китобларида келмаган. Уни тарқатиш ва айниқса Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи вассалламга нисбат бериш мумкин эмас!
Шайхул Ислом Ибн Таймия: "Бу мусулмонларнинг китобларида келтирилмаган, на саҳиҳ на сунан ва на муснад жамланмаларида келмаган мавзуъ(тўқилган) ҳадисдир". (Мажмуал-фатава 1/189)

Яна бунга ўҳшаш Али розиаллоҳу анҳудан ҳам ривоят қилинади.

Бу ҳадиснинг тўқима эканлиги ҳақида кўпгина уламолар айтиб ўтишган, улар орасида Ибн ал-Джавзий "ал-Мавзуот"да, ҳофиз ас-Суютий "ал-Ляйли ал-маснуъа" 1/136да ва ҳофиз аз-Заҳабий "Мизон ал-иътидал" 1/197да келтиришган.

бундан ташқари бу ривоятда бошқа саҳиҳ ривоятарга ва шариат ахкомларига зид ҳабарлар бор.

Юқоридаги мақола ислом.уз сайтидан олинган... (с)


Ислом уз сайт ҳозир 9 та машхур ҳадис китобларинининг таржимаси бошлаган... ва ундан ташқари керакли бошқа ҳадис китобларини ҳам таржима қилишга бел боғлаган...

қуйидаги китоб ҳам шу уринишларнинг бир самараси..
«Ал-Мавзуъот», Соғоний
Манзил Admin томонидан ўчирилди

Ассаламу алайкум!
Аллоҳ таоло қилаётган хайрли ишларингизга баракот берсин!