Ш.Алб.: “Аҳли-Сунна вал-жамоъа” умумий сўз бўлиб, биз одамларнинг ақлларига яраша муомала қилишликка буюрилганмиз.
Мен Мадина “Жомеъа”сида мударрис бўлиб ишлаб юрганимда ва у ерда “салафия даъватига”, яъни ҳар бир ўз нафсига яхшилик ҳоҳлаган мусулмон киши, салафларга эргашишлиги кераклиги ҳақидаги ушбу муборак даъватга, кишиларни чақираётганимда, “ихвонул-муслимийн”, “ҳизбут-таҳрир” ва ҳ.к.ларга ўхшаган ҳизблардан таъсирланган ёшлардан бири менга савол берди: “Сен салафийман деганинг билан, фалончи ихвонийман дегани билан, яна бошқаси ҳизбийман ва ҳ.к. дегани билан, ўртадаги фарқ нимада? Бу ҳам бир номланиш эмасми?”
Шунда мен ўртадаги фарқни тушунтириб, унга: “Мен салафийман деганимда сақланган асрга, мақталган кимсаларга ўзимни нисбат бераяпман. Аммо бошқаси эса, ўзини ҳозирги замонда пайдо бўлган қандайдир бир жамоъатга нисбатлаяпти, ундан бошқаси бўлса, ўзини ундан ҳам кичикроқ бўлган, сони янада камроқ бўлган бошқа бир жамоъатга нисбатлаяпти. Бу жамоатларга Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам яхшилик билан гувоҳлик бермадилар, улар салафлар каби адашиб кетишликдан сақланган эмас. Бу икки нисбат беришликнинг ўртасида ниҳоятда катта фарқ бор”- деб айтдим.
Демак, ўз нафсига яхшилик ҳоҳловчи, ўзига насиҳат қилувчи мусулмон, бу икки нисбат беришликнинг ўртасидаги фарқни ниҳоятда яхши ажратиб олиши керак. Гоҳида кишилар ўзларини шундай ишларга нисбат беришлари мумкинки, бундай ишлар аввалги замонларда, илк асрларда бўлмаган ишлар бўлишлиги мумкин.
Мана, мисол учун ҳозир, сен салафийларнинг қайси туридансан? Ўзларига амирлар сайлаб, ҳизб ва гуруҳлар тузиб оладиган салафийларданмисан ёки бу ишларга қарши бўлган салафийларданмисан, деган савол бўлди. Мана шу ерда биз айтамизки, ўзи салафларда шу нарсалар бормиди? Агар бу нарсалар салафларда бўлса, унда биз ўшаларданмиз, агар уларда бу нарсалар бўлмаса, у ҳолда бу салафийлик эмас деб айтамиз. Қуруқ даъвонинг ўзи билан киши салафий бўлиб қолмайди. Гап даъвода эмас, балки унинг қилаётган ишида бўлади. Масалан тоифаларга қарайлик, исломдаги тоифаларнинг ҳаммаси биз Китоб ва Суннат устидамиз дейишади. Улар қанчалик Китоб ва Суннатдан узоқ бўлишмасин, ҳаммалари бир овоздан биз Китоб ва Суннатдан олганмиз деб, ўзларини Китоб ва Суннатга нисбатлашади. Лекин Аллоҳнинг фазли, марҳамати билан, улардан биронтаси, биз салафлар манҳажидамиз деёлмайди. (Изоҳ: Яъни, улар ўзларини Китоб ва Суннат устидамиз дейишлари мумкин, лекин салафларнинг манҳажидамиз дейишолмайди. Қилаётган ишларига Китоб ва Суннатдан далил келтиришлари мумкин, бироқ агарда улар салафларнинг манҳажидамиз дейишса, бу ишларни салафлар қилганликларига далил келтиришлари керак бўлади. Бундай далилни эса, улар топа олмайдилар).
Фақатгина, шунга ҳақиқатда амал қилганлар, даъватда, амалда ва йўлда салафи солиҳларнинг манҳажи асосида иш қилганларгина, бу гапни гапира оладилар.
Демак, бирор кимса, сен қайси жамоатдансан дейилганда, мусулмонлар оламига қарайди. Кел ана айтайлик, салафийларга қарайди. Салафийларга қараса, уларнинг ичида ҳар-ҳилларини кўради. Боягидек, ўзларига амирлар сайлаб, жамоатлар тузиб оладиган “салафийларни” ва бошқаларни кўради. Мана шу кимса бу ҳолатдан ҳайрон қолади. Менинг наздимда, мен мусулмонман деб туриб, мусулмончиликка амал қилмаётган одам билан, мен салафийман деб, салафийликка амал қилмаётган одамнинг ўртасида ҳеч қандай фарқ йўқ. Шунинг учун биродар, салафийлик деб номлаш қуруқ даъво билан эмас, балки шу манҳажнинг устида бўлишлик билан бўлади.
Биз биламизки, ҳозиргача салафийлик дарслари бўлмайдиган кўп мадрасаларда, “аҳли-Сунна вал-жамоъа” дейилганда, фақатгина икки тоифани: мотурудия ва ашъарияни тушунишади. Ва ақида масалаларида “аҳли-Сунна вал-жамоъа” қайси деса, шу икки тоифани кўрсатишади. Салафийлик дарслари кетмайдиган мадрасалардаги ҳолат ана шунақа.
Демак, одамларнинг озми-кўпи “аҳли-Сунна” деганда, аслида салафларга хилоф бўлган ана шу тоифаларни, яъни ашъария ва мотурудияни тушунишар экан, аслида эса булар салафларга хилоф бўлганлиги учун, биз бу сўзни ишлатмаймиз. Яъни, биз бу сўзни ишлатмаётганлигимизга сабаб, бу сўздан ҳозирги кунда салафларга хилоф бўлганлар тушунилар экан, биз мажбур бўлдик бошқа сўзни ишлатишликка, салафларга хилоф эмаслигимизни кўрсатишлик, салафларнинг йўлида эканлигимизни билдиришлик учун, салафиймиз деган номни ишлатишга мажбурмиз. Чунки, биз агар “аҳли-Сунна вал-жамоъа”миз десак, биз салафларга хилофмиз деганнинг ўзи бўлади. Сабаб, кўпчиликнинг наздида “аҳли-Сунна вал-жамоъа” дейилганда мотурудия ва ашъария тушунилади. Ва бу номланишлик қуруқ номланишнинг ўзи эмас, балки ҳақиқатда ана шунга лойиқ бўлишлик билан эътиборли бўлади.
Масалан, кишиларга мен фалон ҳизбданман, пистон ҳизбданман, фалончининг мазҳабидаман, пистончининг мазҳабидаман дейилса, у ҳолда биз мусулмонлармиз деган сўз, ҳалиги сўзларнинг ичига ҳам кириб кетади. Шунинг учун биз битта шундай сўзни ишлатишлигимиз керакки, бу сўз, бу номни ишлатишлик билан биз, ўзимизнинг кимлигимизни баён қила олишлигимиз керак. Салафийман деган сўз билан биз, салафларнинг манҳажида эканлигимизни, уларга хилоф эмаслигимизни кўрсата оламиз. Аммо мен мусулмонман деган сўзнинг ичига, бояги фалон ҳизбданман, пистон мазҳабданман деган маънолар ҳам кириб кетади ва бу билан киши, ўзини салафларнинг йўлига эргашганлигини кўрсатиб беролмайди. Худди шунингдек, мен “аҳли-Сунна вал-жамоъ”данман дегани билан, ҳозирги кунда, ўзининг салафларга эргашганлигини намоён қила олмайди. Чунки “аҳли-Сунна вал-жамоъа” дейилганда, юқорида айтилганидек, мотурудий ва ашъарийлар ҳам тушунилади, улар эса, салафлар мазҳабига хилоф эътиқодларни қилишган.
Ва бизнинг, ўзимизни салафларга нисбат беришликдаги далилимиз, Аллоҳ таолонинг қуйидаги ояти: “Ким унга ҳидоят аниқ бўлгандан сўнг, Росулга қарши борса ва мўминларнинг йўлидан ўзгасига эргашиб кетса, биз уни кетганича қўйиб берамиз, сўнгра жаҳаннамда тоблаймиз! Нақадар ёмон жой у!”
Ва Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Сизларга менинг суннатим ва тўғри йўлдаги хулафои рошидинларимнинг суннати”- дедилар. Ва бошқа бир ҳадисда: “Умматим етмиш уч фирқага бўлиб кетади, уларнинг ҳаммаси дўзахда, фақатгина биттаси жаннатда”- дедилар. Саҳобалар сўрашди: “У қайсиниси?” У киши айтдилар: “У- жамоъа!” Бошқа бир ривоятда, биз бу ҳадисни ҳасан деб атаймиз: “Бугун мен ва асҳобларим ниманинг устида бўлсак, ўшанинг устида бўлганлар!”- дедилар. Демак бизга буюрилган нарса, биз Китоб ва Суннатга эргашишлигимиз керак ва саҳобалар нима устида бўлишган бўлсалар, ўша нарсада бўлишимиз керак. Аммо бошқаларда эса, охирги шарт йўқ. Ва айнан шунинг учун уларнинг биронтаси, биз салафи солиҳларнинг манҳажидамиз деб айтолмайди. Балки, улар усулда мен мотурудийман, ашъарийман, мўътазилийман, фуруъда эса мен моликийман, ҳанафийман, шофеъийман, ҳанбалийман деб айтишади. Қани бу ерда, салафлар манҳажи, бутун уламолар томонидан қатъий қабул қилинган сўз, яъни:
Ҳамма яхшилик салафларга эргашишликдадир,
Ҳамма ёмонлик уларга хилоф бўлишликдадир.
Шунинг учун эй биродар, уларнинг бизга айтаётган ҳар-ҳил шубҳалари, бизни иккилантириш учун айтаётган гаплари эътиборсиз бир гаплардир.
Шу ерда шогирдлардан бири: Мен бир қўшимча қилмоқчиман, шайх. Сиз айтган гапларни бир жумла билан айтмоқчиман. Имом Аҳмадга ҳам шунга ўхшаш раддиялар берилганда, яъни, ўша замонда Қуръон махлуқ деган фитналар кўтарилган эди, имом Аҳмадга: Қуръоннинг бирор жойида Қуръон махлуқ ёки махлуқ эмас деган гап йўқ-ку. Сизлар эса бу гапни нега гапиряпсизлар? Нега Қуръон ва Суннатда йўқ гапни, салафлар айтмаган сўзни айтяпсизлар?- дейишганда, у киши бунга жавобан: “Жим бўлинглар, биз ҳам жим бўламиз”- деган эканлар.
А.Ҳ.: Демак, шайх сизнинг жавобингиздан бизга маълум бўлдики, баъзи кимсаларнинг, ўзларини салафий деб номлаб, салафларга хилоф иш тутишлари бизни шубҳага солиб қўймаслиги ва бизнинг бошқа ном билан номланишимизга олиб келмаслиги керак, тўғрими?
Ш.Алб.: Худди шундоқ.
Давоми бор…