Ширк нима?
Шайх Солиҳ ибн Фавзон ал-Фавзон ҳафизаҳуллоҳ
Тавҳидни таълим олишлик вожиб, тавҳидни билиб олишлик вожиб, ҳатто қатъий ишончга эга бўлмагунича. Агарда сен тавҳидни англаган бўлсанг, ширкнинг таърифини билиб олишинг керак, ундан сақланишлик учун. Билмаган нарсангдан қандай қилиб сақланасан?! Агарда сен ширкни билиб олмасанг, унда сен ўзинг билмаган ҳолда унга тушиб қолиш чегарасида бўласан. Шоир айтганидек:
«Ёмонликни ёмонлик қилиш учун эмас, балки ундан сақланиш учун ўргандим.
Қай бир одам ёмонлик нималигини билмаса, унга гирифтор бўлиб қолиши мумкин».
Шунинг учун ҳам Ҳузайфа розияллоҳу таъала анҳу айтганлар: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг асҳоблари у зотдан яхшиликлар ҳақида сўрардилар, мен эса ўзимга етиб қолишидан қўрққанимдан ёмонлик ҳақида сўрардим» (Муттафақун алайҳ).
Ширк ва унинг турларини ўрганишлик шарт. Ширк – Аллоҳ субҳанаҳу ва таолодан бошқасига ибодат қилишликдир. Мана шу ширкдир. Баъзи уламолар айтишдики, Аллоҳдан ўзгага дуо қилишлик (ширкдир) ва бу тўғри. Лекин нафақат дуо, балки ибодатнинг барча турларида инсон учун Аллоҳга шерик қилишлиги жоиз эмас. У (дуо)нинг зикр қилинишининг сабаби, дуо ибодат турларининг улуғидир. Ширк – Аллоҳ билан бирга бирор кимга дуо қилишликдир. Ёки айтишадики, ширк – Аллоҳ субҳанаҳу ва таолодан бошқасига ибодат қилишликдир ва мана шу таъриф сермазмунроқ. Кимки ибодат турларидан бирини Аллоҳ азза ва жалладан бошқа бировга йўлласа, (ўша инсон) ширк келтирибди.
Ширкнинг икки турли мавжуд. Катта ширк (ширкул акбар) – (уни қилган инсонни) миллат (дин)дан чиқариб юборади ва агар шунда вафот топса соҳибини абадий жаҳаннамга дохил қилади. Аллоҳ таоло айтганидек: «Албатта кимда-ким Аллоҳга ширк келтирса, Аллоҳ унга жаннатни ҳаром қилур ва борар жойи дўзах бўлур. Зулм қилгувчилар учун бирон ёрдамчи бўлмас» (Моида: 72). Яна Аллоҳ субҳанаҳу айтадики: «Албатта Аллоҳ Ўзига (бирон нарсанинг) шерик қилинишини кечирмас. Шундан бошқа гуноҳларни Ўзи хоҳлаган бандалари учун кечирур» (Нисо: 48). Катта ширкни Аллоҳ кечирмайди. Кимки уни қилган ҳолда вафот этса, ўша қатъиян жаҳаннам аҳлидан бўлади. У маълум бир вақт жаҳаннамда бўлиб, кейин ундан чиқмайди, йўқ! Абадул-абад жаҳаннамда (бўлади)! Жаннат унга ҳаром қилинади. «Албатта кимда-ким Аллоҳга ширк келтирса, Аллоҳ унга жаннатни ҳаром қилур ва борар жойи дўзах бўлур. Зулм қилгувчилар учун бирон ёрдамчи бўлмас» (Моида: 72). Мана шу ширк, мана шу хатаридир, Аллоҳдан паноҳ сўрайман. (Расулуллоҳ) соллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар: «Ким Аллоҳга бирон нарсани шерик қилган ҳолда ўлса, жаҳаннамга киради» (Бухорий: № 1238). «Ким Аллоҳга бирон нарсани ширк келтирмай ўлса, жаннатга киради» (Муслим: № 93). Яна (Набий) алайҳиссолату вассалам дедилар: «Ким Аллоҳдан ўзга тенгдошга дуо қилган ҳолда вафот этса жаҳаннамга киради» (Бухорий ривояти). Яна (Расулуллоҳ) алайҳиссолату вассалам дедилар: «Аллоҳ таоло Ла илаҳа иллаллоҳ (Аллоҳдан ўзга ҳақ илоҳ йўқ), деб, бу билан Аллоҳни Юзини истаган кишига жаҳаннамни ҳаром қилди» (Бухорий: № 425, Муслим: № 33). Бу Тавҳиднинг фазилатидир. Ширк, Аллоҳдан ундан паноҳ сўрайман – уни Жаҳаннамга олиб борувчи (амал)дир. Абадул-абад унга (жаҳаннамга олиб борувчидир). Унинг мағфирати қабул бўлмайди. «Аллоҳ Ўзига (бирон нарсанинг) шерик қилинишини кечирмас» (Нисо: 48).
(Агар биров айтсаки) «Аллоҳга Қиёмат куни мени кечириши учун тавба қиламан ва ширк қилиб қўйган бўлсам Аллоҳ Қиёмат куни зоний, ўғри ва маст қилувчи ичимлик ичувчи каби мени мағфират қилади». Биз айтамизки, йўқ! Ширк кечирилмайди! Ширк кечирилмайди! «Албатта Аллоҳ Ўзига (бирон нарсанинг) шерик қилинишини кечирмас. Шундан бошқа гуноҳларни…» яъни ширкдан кичигини «Ўзи хоҳлаган бандалари учун кечирур» (Нисо: 48), субҳанаҳу ва таоло. Ширк мағфират остига дохил бўлмайди. Бу улуғ хатардир! Ширк нима дегани? Ширкнинг таърифини билишлик лозим. Ширк – Аллоҳ субҳанаҳу ва таолодан бошқасига ибодат қилишликдир.
Манба: Тавҳид форуми