Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳу дедилар: "Агар сизлардан бирингиз ўз биродарига: "Жазакаллоҳу хойрон" (Аллоҳ сизни яхшилик билан мукофотласин", деган сўзида нималар бор эканини билса, албатта, уни ўртангизда ўзаро кўпайтирган бўлардингиз". (Ибн Абу Шайба "Мусоннаф" (26519)).
Ушбу сўз қанчалар улкан, яхшилик ва эҳсон аҳлига қанчалар ҳам етук олқиш. Чунки унинг зимнида (киши) нуқсонли экани ва мукофотлашдан ожиз эканини эътироф этиш ҳамда Аллоҳ уларни энг муносиб ва энг комил мукофотлаши учун мукофотни Аллоҳга ҳавола қилишлик мавжуд. Баъзилар айтганидек: "Агар қўлинг мукофотлашдан калталик қилса, бас, тилинг ташаккур ва энг муносиб мукофот билан дуо қилишда узун бўлсин".